Lyrics and translation Babak Jahanbakhsh - Zendegiye Man

Zendegiye Man

چقد این لحظه هایی که حواست نیست ، نفس گیره
همینجور پیش بری یک روز همه چیزم به باد میره
حواست نیست به رویایی که از هم داره می پاشه
بذار این زندگی یک روز، شبیه زندگی باشه
یه کم جاتو عوض کن که شاید بهتر منو دیدی
خودت رو جای من فرض کن شاید حالم رو فهمیدی
بذار محدود بشم با تو به چیزایی که دوست دارم
من از هر چیزی غیر از تو به حد مرگ بیزارم
بذار این زندگی با تو از این حال و هوا دور شه
دلم خوش باشه که زنده م، دلم یه ذره مغرور شه
شبا از فرط تنهایی به دلتنگی گرفتارم
روزا هم غرق تشویشم... عجب روز و شبی دارم
دارم از زندگی می گم! نه یه سال و نه یه هفته
می ترسم روزی برگردی که هستیمون به باد رفته

My Life

These moments when you're unaware are so suffocating,
If you continue like this, one day everything will be lost.
You're oblivious to the dream that's falling apart,
Let this life, for once, resemble a life.
Change your position a little, maybe you'll see me better,
Put yourself in my shoes, maybe you'll understand my state.
Let me be confined with you to the things I love,
I'm disgusted to death by anything other than you.
Let this life with you escape this atmosphere,
Let my heart be happy that I'm alive, let it be a little proud.
At nights, I'm consumed by loneliness and longing,
And during the days, I'm drowned in anxiety... what days and nights I have.
I'm talking about life! Not a year, not a week,
I'm afraid of the day you return when our existence is gone with the wind.