Lyrics and translation Bedirhan Gökçe - Zilan

Zilan

Bu gara yazgıdır, Zilan
Torpaksız olmak, yetim kalmak yetmezmiş gibi
Sensiz de olmak kara yazgıdır, kurban
Biliy'sen?
Gaç gece, gaç gündüz adın' sayıklamışam
İçimden atamamışam
Köçelerde yolun' gözlemişem
El etmişem, işmar etmişem
Sen gülmüş geçmişsen, Zilan

Ne zaman büyümüşsen fark etmemişem
Ne zaman ellerin büyümüş
Ne zaman gözlerin büyümüş
Ne zaman bürünmüşsen gara çarşafa
Bi' gözlerin görmüşem ceylan kimi, vurulmuşam
Sen, sen gülmüş geçmişsen, Zilan

Daracık köçelere sığmamış sevdam
Seni Halil Rahman'da sormuşam, Anzılha'da
Urfa Kalesi'nde Nemrut Köşkü'ne adın' kazımışam
Sen gülmüş geçmişsen, Zilan

Şimdi, şimdi gelin oliy'sen telli duvaklı
Yine gülü misen biye?
Karaşar'dan gelen deli oğlan deği' misen?
Sevdamı içime gömdüm bilesen
Bu kentin hampara taşlarına sır sakladım
Üç kuruşluk başlık parasına deger miydi, Zilan?
Bilirem dahlin yoktur bu işte
Töreler böyle demiş, yazgılar böyle çizmiş
Kim garşı gelmiş ki sen de gelesen?
Atalar, Boynumuz kıldan incedir" demiş

Batsın töre
Batsın çile
Ya Zilan'ım
Ya Zilan'ım, Zilan'ım, Zilan'ım, Zilan'ım, Zilan'ım
Zilan'ım, oy-oy
Oy-oy-oy-oy-oy-oy-oy-oy-oy
Oy-oy-oy-oy-oy
Oy

Her şafak seninle sökerdi, Zilan
Sıcak yaz geceleri seninle eserdi
Ben siye şiirler okurdum
Sen biye Urfa türkülerini
Yediveren gülleri gibi açılırdın baharla
Karakoyun Deresi'nden çiçekler getirirdin
Önceleri inanmamıştım sevdiğine
Fakat anladım zamanla
Seni yitirmek gor gibi yaktı yüregimi
Acımı anla

Kar ender yağardı Urfa'ya
Sevdamız yağan gar gibi aktı
Hatırlıy' misen?
Bir de tutkumuz yağmurda Çömçe Gelin oynamaktı
Şimdi sen mi gelin oliy'sen, Zilan?
Sevgin bir yanda, töreler diger yanda
Duydum ki guma olmişsen
Akar suda kaman çöpü gibi çaresiz
Ve de köle gibi itaatkâr, sessiz gidiy'sen, öyle mi?
Kaçıncı asrını yaşamakta Harran'da torpak?

Bu kenti terk ediy'em, Zilan
Anzılha'da gutsal balıklar şahidim olsun ki bu kenti terk ediy'em
Yasak mayın tarlalarını, kaçakta kol verenleri, can verenleri terk ediy'em
Efsunlu akrepleri, çiyanları, Urfa Kalesi'nde kenetlenen efsane Şahmaran'ı
Kümbetlerde barınan sahipsiz insanları terk ediy'em
Körpecik bedenine uzanan hoyrat elleri itmedigin için
Yıllardır söylenen ninniyi yazgı bellidigin için bu terk ediy'em

Bu sana son satırlarım, Zilan
Biliy'em unutacaksan beni
"Unutmam", deme biye
Davullar vuranda unutmalısan
Yoksa nasıl yaşayabilir bu acıyla insan?

Hani ağaçları çiçek açardı ya
Hani Urfa Divanı çalınırdı sıra gecelerinde
İşte ben
Her çiçek açanda nar ağaçları
Ve söylenende Urfa türküleri
Seni ve gülüşünü hatırlıy'ca'm
Bundan böyle cigaramda dumansın
Kaçak tütünden sarılmış
Her içime çekişte ağun yakacak beni

Kendini düşünmedin
Beni düşünmedin
Sevdanı düşünmedin
Çocuklarını düşün
Seni tutsak, beni esrik eden töreler
Çocuklarını da yakacak bir gün

Bu gara yazgı degildir, Zilan
Topraksız olmak, yetim kalmak yetmezmiş gibi
Sensiz olmak da kara yazgı değildir, gurban
Bu, bu çağlar boyu insanları gul eden bağnazlıktır, ki yıkılacak
Biliy'sen, Zilan?
Sen görmesen de ben görmesem de
Ceylan gözlü çocukların görecek, Zilan
Ceylan gözlü çocukların görecek, Zilan
Zilan, Zilan, Zilan

Zilan

This exile is fate, Zilan
As if being landless and orphaned wasn't enough
Being without you is also a dark fate, my sacrifice
Do you know?
For how many nights, for how many days I have whispered your name
I couldn't get you out of my heart
I looked for you on the streets
I reached out, I hinted
You smiled and passed by, Zilan

I didn't notice when you grew up
When did your hands grow?
When did your eyes grow?
When did you put on the black veil?
I saw your eyes like a gazelle, I was struck
You, you smiled and passed by, Zilan

My love didn't fit in the narrow streets
I asked about you at Halil Rahman, at Anzılha
I carved your name in the Nemrut Mansion of Urfa Castle
You smiled and passed by, Zilan

Now, now you are a bride with a beaded veil
Why are you smiling again?
Aren't you the crazy boy from Karaşar?
You should know, I buried my love inside
I kept secrets in the rubble stones of this city
Was it worth three kuruş of dowry, Zilan?
I know you have no say in this
Traditions said so, fate drew it so
Who dared to oppose it, that you would read?
The ancestors said, "Our necks are thinner than hair"

Damn the traditions
Damn the suffering
Oh my Zilan
Oh my Zilan, Zilan, Zilan, Zilan, Zilan
Zilan, oy-oy
Oy-oy-oy-oy-oy-oy-oy-oy-oy
Oy-oy-oy-oy-oy
Oy

Every dawn would break with you, Zilan
Warm summer nights would blow with you
I would read you poems
And you would sing Urfa folk songs
You would bloom in spring like roses of Yediveren
You would bring flowers from Karakoyun Stream
At first I didn't believe that you loved me
But I understood over time
Losing you burned my heart like fire
Understand my pain

Snow rarely fell in Urfa
Our love flowed like falling snow
Do you remember?
And our passion was to play Çömçe Gelin in the rain
Now you are the bride, Zilan?
Love on one side, traditions on the other
I heard you've been married off
Helpless like a stick stuck in running water
And obedient like a slave, silent you go, is that so?
What century is the land living in Harran?

I am leaving this city, Zilan
The sacred fish in Anzılha are my witness that I am leaving this city
I am leaving the forbidden minefields, those who support smuggling, those who give their lives
The enchanted scorpions, the cyanides, the legendary Şahmaran, cornered in Urfa Castle
I am leaving the ownerless people who take shelter in the tombs
I am leaving because you didn't push away the rude hands reaching out to your petite body
Because the lullaby that has been sung for years, because your fate is sealed, I am leaving

These are my last lines to you, Zilan
I know you will forget me
Don't say, "I won't forget,"
You should forget when the drums beat
Otherwise, how can a person live with this pain?

You know how the trees would blossom
You know how the Urfa Divan would be played on wedding nights
Here I am
Every time the pomegranate trees blossom
And every time Urfa folk songs are sung
I will remember you and your smile
From now on you are the smoke in my cigarette
Wrapped in smuggled tobacco
Every puff will burn me

You didn't think of yourself
You didn't think of me
You didn't think of your love
Think of your children
The traditions that imprisoned you and intoxicated me
Will burn your children one day

This dark fate is not fate, Zilan
As if being landless and orphaned wasn't enough
Being without you is also not a dark fate, my sacrifice
This, this is the bigotry that has been fooling people for centuries, which will be destroyed
Do you know, Zilan?
Even if you don't see it, even if I don't see it
Your gazelle-eyed children will see, Zilan
Your gazelle-eyed children will see, Zilan
Zilan, Zilan, Zilan