Khodaya Ta Kay - Mokhalef Segah - Behzad translation in German

Khodaya Ta Kay - Mokhalef Segah

زیر آسمون آبی آسمون کبود
فرقی نمیکنی زندگی به کام ما نبود
ما دو تا بودیم هر دومون خسته از گذشته
دو تا شخصیت عجیب یکی خوب و یکی نبود
ما دو تا بودیم یکیمون کم حرف میزد
یکی مون پا پیش میکشید با دست پس میزد
دو دیوونه ی مریض که خورده بودن به هم
یکی میدویید برسه یکی خستش میکرد
یکی پر از امیدو یکی همیشه بی یخیال
یکی راه خودشو داشت یکی پس رفت می کرد
گذشت و گذشت یه دو فصلی ازش
یکی عصبی بود اون یکی می خدید همیشه
یکی شیشه خورده داشت هموز صاف نشده بود
یکی با سکوتش میجنگید همش
تا یه روز اومد فمیدن میشه با هم خوب بود
یکی از جدایی میترسید همش
یکی خونه حبس و یکی ول خیابونا
یکی تنها بود اون یکی پی چیه بود ها؟
یکی دس دس میکردو بد مست میکرده
خستش میکردو دم نمیزدش اَه
یکی دیگه روزا پیش کیا بود ها؟
یکی شکستو نگفت ولی میریخت تو خودش
غمو ساکت میموند بازم عاشق میموند
یکی دیگه شبا فکر چیا بود ها؟
آهای دنیا ببین خستم بگو برگرد پشیمونم
به کی خیره شده چشماش نمیدونم نمیدونم
دلم تنگه نمیفهمه بگواز اون آدما سیره
بگو بد جور زمین خورده همین چند وقته ...
یکیش درد کم نداشت ولی دلقک میشد
شاید بخنده یه لحظه بهتر شه حالش
اون که واسه همون خندش میمرد
یکی رسیده ته خط از اون دوتایی که گفتم
وقتی رو اسمش ضرب در میخورد
یکی بد گیر میادو شب دیر میاد طلب کار بود
یکی هنوز براش طرفدار بود
همون بده من بودم ولی خوب جا میزدم
... بود وقتی خوب درجا میزدم
اون بده من بودم اون که لِه شد غرورش
بازم اسم تو هر جا میبرم
انگاز از اون روزای خوب دیگه خبری نمیشه
خواتستم دنیارو بسازم یه نفرم دیدم نمیشه
حرفامو نذاشت بزنم فقط نوشتو رفتش
دلم گیر یه آدم عوضی نمیشه
من بد شده بودم تو این زندگیه سگی
اینا باعث شد قید همدیگرو زدیم
ببین دارم با خاطرات تو جنگ میکنم
عاشق ته ریش بود ریشامو بلند میکنم
انقدر بد شدم به بودنت چشم نمیدوزم
عاشق رنگ روشنه دیگه مشکی میپوشم
هنوزم فردامو با خیال تو رنگ میکنم
مو های کوتاه دوس داره اینو بلند میکنم
آهای دنیا دیگه مُردم بگو بیاد نمیتونم
یه بُغضی تو گلوم گیره بگو برگرد پشیمونم
الکی مثلا دیگه دلتنگت نیستم

Khodaya Ta Kay - Mokhalef Segah

Unter dem blauen Himmel, dem azurnen Himmel
Du machst keinen Unterschied, das Leben war nicht zu unserem Vorteil
Wir waren zwei, beide müde von der Vergangenheit
Zwei seltsame Charaktere, einer gut, der andere nicht
Wir waren zwei, einer von uns sprach wenig
Einer streckte den Fuß vor, zog mit der Hand zurück
Zwei kranke Verrückte, die sich aneinander gewöhnt hatten
Einer rannte, um zu erreichen, der andere machte ihn müde
Einer voller Hoffnung, der andere immer absichtslos
Einer hatte seinen Weg, der andere trat zurück
Es verging, verging eine Saison davon
Einer war nervös, der andere biss immer
Einer hatte Glas gegessen, war noch nicht klar
Einer kämpfte ständig mit seinem Schweigen
Bis eines Tages sie merkten, sie könnten gut zusammen sein
Einer hatte ständig Angst vor Trennung
Einer eingesperrt zu Hause, der andere frei auf den Straßen
Einer war allein, der andere, worum ging es?
Einer griff nach Händen, betrank sich schlecht
Machte ihn müde, seufzte nicht, ah
Der andere, bei wem war er tagsüber?
Einer zeigte keine Niederlage, aber zerbrach in sich
Blieb still im Schmerz, blieb verliebt
Der andere, woran dachte er nachts?
Hey Welt, sieh mich müde, sag, komm zurück, ich bereue
Auf wen starrst du? Seine Augen wissen es nicht, ich weiß nicht
Mein Herz ist voll Sehnsucht, versteht nicht, sag, es hat genug von diesen Leuten
Sag, er ist schwer gefallen in letzter Zeit...
Einer hatte keinen Mangel an Schmerz, wurde aber zum Clown
Vielleicht würde ein Moment Lachen ihn besser fühlen lassen
Derjenige, der für dasselbe Lachen sterben würde
Einer hat die Endstation erreicht von den beiden, von denen ich sprach
Als der Name auf den Nagel traf
Einer kommt spät in der Nacht, der Gläubiger war
Einer hatte immer noch Fans für sich
Ich war der Böse, aber spielte gut
... war, als ich gut auf der Stelle trat
Ich war der Böse, dessen Stolz zermalmt wurde
Nenne deinen Namen überall wieder
Keine Nachrichten mehr von diesen guten Tagen
Ich wollte die Welt bauen, sah, eine Person schafft es nicht
Er ließ mich nicht sprechen, schrieb und ging
Mein Herz hängt an keinem Ersatz
Ich wurde schlecht in diesem Hundeleben
Dies ließ uns aufeinander verzichten
Sieh, ich kämpfe mit Erinnerungen an dich
Verliebt in den Bartansatz, ich lasse meinen Bart wachsen
So schlecht geworden, starre nicht auf deine Existenz
Verliebt in helle Farben, trage jetzt Schwarz
Ich male meine Zukunft noch mit Gedanken an dich
Sie mag kurze Haare, ich lasse sie wachsen
Hey Welt, ich bin tot, sag, sie soll kommen, ich kann nicht
Ein Kloß im Hals, sag, komm zurück, ich bereue
Tu nur so, als vermisse ich dich nicht mehr