Lyrics and translation Bezczel - Aureole

Aureole

Ej...

Mam już dość hipokryzji, tego gówna jebanego, zobacz
Skillsy? Kurwa, nie wymawiaj nawet tego słowa
Beef? Dla pieniędzy każdy z nich Ci baśnie opowie
Realiści, Jędrek we własnej osobie
To żaden diss, bo żaden z was nie odpowie
Tu każdy jeden mój punch to wasz walkower
Game over, spalę ich jak Gandi Ganda blanta
A takiego flow nie kupią nawet w sklepie u Lelanda Gaunta

Połowa raperów, którymi Ty się podniecasz
Jebani hipokryci poklepujący się po plecach
Pod publikę nawijają, że nie nawijają pod publikę
Do własnego gniazda srają, zdradzają muzykę
Odcinam się od nich, nie chce mi się z nimi gadać
Przebywać w ich towarzystwie
Układać się i udawać, że wszystko w porządku
Każda kurwa ma do siebie to, że dupy daje za frajer i z dupy faje bierze

Hipokryzja jest naturą ludzką
I nikt tu kurwa nie jest święty
Całą prawdę o każdym zna tylko lustro
Aureole gasną jak skręty

Hipokryzja jest naturą ludzką
I nikt tu kurwa nie jest święty
Całą prawdę o każdym zna tylko lustro
Aureole gasną jak skręty

Znałem paru raperów, może ich znasz też
Jedyne co tu w nich prawdziwe to druga twarz, wiesz
God Bless polską scenę hip-hop'ową
A - w jakim świecie żyją, B - jaki hip-hop robią
Nie mam zamiaru do pokory zmuszać chamstwem
Ale prawda z ich ust w moich chorych uszach jest kłamstwem
Tacy jak oni po nas stracie nie zapalą zniczy
Przyjdzie czas, bracie, zobaczysz, zostaną z niczym

Nic się już dla nich nie liczy, byleby być rich
Jak Richie Rich, liczyć kwit, celebryci? Bitch, please
Scena to kurtyzana, powoli cicho się staje
Bo zamiast handlować rapem woli cipą za frajer
I czy to coś tu nie gra, czy mi się tylko wydaje
Że co drugi chce mieć prawdę, naprawdę tylko udaje
Do robienia pod publikę nie przyzna się z musu
Choć pisze swe wersy non stop przez pryzmat twych uszu

Hipokryzja jest naturą ludzką
I nikt tu kurwa nie jest święty
Całą prawdę o każdym zna tylko lustro
Aureole gasną jak skręty

Hipokryzja jest naturą ludzką
I nikt tu kurwa nie jest święty
Całą prawdę o każdym zna tylko lustro
Aureole gasną jak skręty

Nienawidzę raperów i tego środowiska
A Ty weź mnie kurwa znielub za to, że umiem się przyznać
Hipokryzja jest naturą ludzką i nie chodzi o rap tu
Kilka wymieszanych z wódką niewygodnych faktów
Nikt tu nie jest święty, każdy ma coś za uszami
Każdy z nas jest jebnięty, dzieciaku, się załóż z nami
Hipokryzja przez prawdy pryzmat, paradoks
Bo Ci szczerzy jednak potrafią się do niej przyznać

Sam nie raz zgrywam tak, że się brzydzę sam sobą
Kiedy zdarza mi się tak, że nie fair gram
No bo szpony moralniaka zaciskają moją szyję
Gdy się budzę skacowany, choć mówiłem, że nie piję
Ci nieskazitelni, no żesz, kurwa, ja pierdolę
Jeszcze im wokół piekielnym spłoną kurwa aureole
Pilnują Twego cienia, chociaż sami nie są lepsi
Ostatni do prawdy mówienia, do oceniania pierwsi

Hipokryzja jest naturą ludzką
I nikt tu kurwa nie jest święty
Całą prawdę o każdym zna tylko lustro
Aureole gasną jak skręty

Hipokryzja jest naturą ludzką
I nikt tu kurwa nie jest święty
Całą prawdę o każdym zna tylko lustro
Aureole gasną jak skręty

Ореол

Эй...

Меня достало лицемерие, это гребаное дерьмо, смотри
Скиллы? Блин, даже не произноси это слово
Биф? Ради денег любой из них тебе сказки расскажет
Реалисты, Андрюха собственной персоной
Это не дисс, потому что никто из вас не ответит
Тут каждый мой панч — ваш технический нокаут
Игра окончена, сожгу их, как Ганди Ганджу косяк
А такой флоу не купишь даже в магазине у Леланда Гаунта

Половина рэперов, которыми ты восхищаешься
Чертовы лицемеры, похлопывающие друг друга по спине
На публику читают, что не читают на публику
В собственное гнездо срут, предают музыку
Отгораживаюсь от них, не хочу с ними говорить
Находиться в их компании
Договариваться и притворяться, что все в порядке
Каждая, блин, такая, что дает задницу бесплатно и берет хуи в рот

Лицемерие — человеческая природа
И никто тут, блин, не святой
Всю правду о каждом знает только зеркало
Ореолы гаснут, как косяки

Лицемерие — человеческая природа
И никто тут, блин, не святой
Всю правду о каждом знает только зеркало
Ореолы гаснут, как косяки

Я знал пару рэперов, может, ты их тоже знаешь
Единственное, что в них настоящее, — это второе лицо, понимаешь
God Bless польскую хип-хоп сцену
А — в каком мире живут, Б — какой хип-хоп делают
Не собираюсь заставлять к смирению хамством
Но правда из их уст в моих больных ушах — ложь
Такие, как они, после нашей гибели свечи не зажгут
Придет время, братан, увидишь, останутся ни с чем

Им уже ничего не важно, лишь бы быть богатыми
Как Ричи Рич, считать бабло, знаменитости? Блин, умоляю
Сцена — это куртизанка, постепенно затихает
Потому что вместо того, чтобы торговать рэпом, предпочитает киской бесплатно
И что-то тут не так, или мне только кажется
Что каждый второй хочет знать правду, на самом деле только притворяется
В том, что делает под публику, не признается из-под палки
Хотя пишет свои строки постоянно сквозь призму твоих ушей

Лицемерие — человеческая природа
И никто тут, блин, не святой
Всю правду о каждом знает только зеркало
Ореолы гаснут, как косяки

Лицемерие — человеческая природа
И никто тут, блин, не святой
Всю правду о каждом знает только зеркало
Ореолы гаснут, как косяки

Ненавижу рэперов и эту среду
А ты, блин, разлюби меня за то, что я умею признаться
Лицемерие — человеческая природа, и речь не о рэпе тут
Несколько неудобных фактов, смешанных с водкой
Никто тут не святой, у каждого есть что-то за душой
Каждый из нас чокнутый, парень, поспорь с нами
Лицемерие сквозь призму правды, парадокс
Потому что искренние все же способны в ней признаться

Сам не раз притворяюсь так, что сам себя ненавижу
Когда случается так, что играю нечестно
Потому что когти моралиста сжимают мою шею
Когда просыпаюсь с похмелья, хотя говорил, что не пью
Эти безупречные, ну, блин, я, черт возьми
Еще им вокруг адским пламенем сгорят, блин, ореолы
Следят за твоей тенью, хотя сами не лучше
Последние, кто скажет правду, первые, кто осудит

Лицемерие — человеческая природа
И никто тут, блин, не святой
Всю правду о каждом знает только зеркало
Ореолы гаснут, как косяки

Лицемерие — человеческая природа
И никто тут, блин, не святой
Всю правду о каждом знает только зеркало
Ореолы гаснут, как косяки