Taan Poo Chom - Bodyslam translation in German

Taan Poo Chom

สรุปวันนี้จะเอาไงกัน
สรุปทางไหนก็ไม่พ้นโดนด่า
ซ้ายมือก็มี ขวามือก็มี เสียงลอยเข้ามา
จะเอาไงดี ที่ทำไปแล้วก็ไม่พ้นคนว่า
ให้ตรงใจคน ทำไมมันไม่โดนสักตา

ทุกทุกคนต่างคนก็จะเอา เอาอย่างงั้นเอาอย่างงี้
ทุกทีมีแต่เสียง มีแต่เถียง มีแต่โวยแต่วาย
Yeah, yeah, yeah
แล้วใครคนที่ทำ มันก็ทำทำเข้าไป ทุกทีมีแต่โดน
บ่นหูชาจนเบื่อ แล้วก็โดนจนได้

เมื่อไรจะถูกใจพี่ เมื่อไรจะเปิดใจบ้าง
เมื่อไรจะมีสักครั้งที่เป็นอย่างใจ
ไม่มีความดีความชอบ ไม่มีรางวัลจะมอบ
ไม่เคยต้องการหรอก ไม่ซ้ำไม่เติมก็ขอบใจ

เมื่อไรจะถูกใจพี่ เมื่อไรจะเปิดใจบ้าง
แค่อยากจะมีสักครั้ง น้องขอได้ไหม
ไม่มีความดีความชอบ ไม่มีรางวัลจะมอบ
ไม่เคยต้องการหรอก ใจเขาใจเรากันหน่อย
บางครั้งบางทีก็ปล่อย แค่นี้ก็ดีจะตายไป

สรุปแบบนี้จะทำตามใคร
สรุปแบบไหนไม่โดนว่าโดนบ่น
หัวใจคนทำ ซ้ำโดยคนดู ไม่ให้ตายยังไง
จะเอาไงดี ที่ทำไปแล้วก็ไม่พ้นคนว่า
ให้ตรงใจคน ทำไมมันไม่โดนสักตา

ทุกทุกคนต่างคนก็จะเอา เอาอย่างงั้นเอาอย่างงี้
ทุกทีมีแต่เสียง มีแต่เถียง มีแต่โวยแต่วาย
Yeah, yeah, yeah
แล้วใครคนที่ทำ มันก็ทำทำเข้าไป ทุกทีมีแต่โดน
บ่นหูชาจนเบื่อ แล้วก็โดนจนได้

เมื่อไรจะถูกใจพี่ เมื่อไรจะเปิดใจบ้าง
เมื่อไรจะมีสักครั้งที่เป็นอย่างใจ
ไม่มีความดีความชอบ ไม่มีรางวัลจะมอบ
ไม่เคยต้องการหรอก ไม่ซ้ำไม่เติมก็ขอบใจ

เมื่อไรจะถูกใจพี่ เมื่อไรจะเปิดใจบ้าง
แค่อยากจะมีสักครั้ง น้องขอได้ไหม
ไม่มีความดีความชอบ ไม่มีรางวัลจะมอบ
ไม่เคยต้องการหรอก ใจเขาใจเรากันหน่อย
บางครั้งบางทีก็ปล่อย ชีวิตก็คงไม่โหดร้าย

โลกใบกลมกลมดูจะแบนลงทุกทุกวัน
หัวใจคนเรา ก็ยิ่งนับวันดูยิ่งดำ
แคบลงทุกที และโลกที่เคยดีกลับ
เหมือนช่างโหดร้าย
น้ำใจของเรา ทิ้งลืมกันไปจนหมด
ช่วยหน่อย ช่วยหน่อย

แล้วเมื่อไรจะถูกใจพี่ เมื่อไรจะเปิดใจบ้าง
เมื่อไรจะมีสักครั้งที่เป็นอย่างใจ
ไม่มีความดีความชอบ ไม่มีรางวัลจะมอบ
ไม่เคยต้องการหรอก ใจเขาใจเรากันหน่อย
บางครั้งบางทีก็ปล่อย แค่นี้ก็คงจะซึ้งใจ

เมื่อไรจะถูกใจพี่ เมื่อไรจะเปิดใจบ้าง
เมื่อไรจะมีสักครั้งที่เป็นอย่างใจ
ไม่มีความดีความชอบ ไม่มีรางวัลจะมอบ
ไม่เคยต้องการหรอก ไม่ซ้ำไม่เติมก็ขอบใจ

ยังไงก็โดนจนได้ ยังไงก็หลบไม่ได้
แต่อยากจะมีสักครั้ง น้องขอได้ไหม
ถ้าหากอะไรมันแย่ ก็อยากให้ช่วยกันแก้
ในเมื่อคนเรา มีมือมีเท้าเท่ากัน
เราก็มาช่วยช่วยกัน แค่นั้นก็ดีจะตายไป

Standpunkt der Zuschauer

Also, was machen wir heute?
Egal welchen Weg wir einschlagen, wir werden kritisiert.
Links und rechts, überall höre ich Stimmen.
Was sollen wir tun? Egal was ich tue, es gibt immer Kritik.
Warum kann ich es nie jemandem recht machen?

Jeder will etwas anderes, dies und das.
Immer nur Stimmen, Streit und Geschrei.
Yeah, yeah, yeah
Und wer es tut, macht einfach weiter, wird aber immer nur
angemeckert, bis die Ohren taub sind, und am Ende erwischt es einen doch.

Wann wird es dir gefallen, Schatz? Wann wirst du dich öffnen?
Wann wird es einmal so sein, wie ich es mir wünsche?
Es gibt kein Lob, keine Belohnung.
Ich will das gar nicht, wenn du mich nicht fertig machst, bin ich schon dankbar.

Wann wird es dir gefallen, Schatz? Wann wirst du dich öffnen?
Ich möchte nur ein einziges Mal, darf ich das, meine Kleine?
Es gibt kein Lob, keine Belohnung.
Ich will das gar nicht, versetz dich mal in meine Lage.
Manchmal, lass es einfach gut sein, das wäre schon toll.

Also, wem soll ich folgen?
Egal wie, ich werde immer kritisiert und angemeckert.
Das Herz des Machers, zertrampelt von den Zuschauern, wie soll man da nicht sterben?
Was sollen wir tun? Egal was ich tue, es gibt immer Kritik.
Warum kann ich es nie jemandem recht machen?

Jeder will etwas anderes, dies und das.
Immer nur Stimmen, Streit und Geschrei.
Yeah, yeah, yeah
Und wer es tut, macht einfach weiter, wird aber immer nur
angemeckert, bis die Ohren taub sind, und am Ende erwischt es einen doch.

Wann wird es dir gefallen, Süße? Wann wirst du dich öffnen?
Wann wird es einmal so sein, wie ich es mir wünsche?
Es gibt kein Lob, keine Belohnung.
Ich will das gar nicht, wenn du mich nicht fertig machst, bin ich schon dankbar.

Wann wird es dir gefallen, meine Liebe? Wann wirst du dich öffnen?
Ich möchte nur ein einziges Mal, darf ich das, meine Kleine?
Es gibt kein Lob, keine Belohnung.
Ich will das gar nicht, versetz dich mal in meine Lage.
Manchmal, lass es einfach gut sein, dann wäre das Leben nicht so hart.

Die runde Welt scheint jeden Tag flacher zu werden.
Und die Herzen der Menschen werden immer dunkler.
Sie werden immer enger, und die einst so schöne Welt
scheint so grausam.
Unsere Freundlichkeit haben wir vergessen.
Hilf mir, hilf mir.

Wann wird es dir gefallen, meine Schöne? Wann wirst du dich öffnen?
Wann wird es einmal so sein, wie ich es mir wünsche?
Es gibt kein Lob, keine Belohnung.
Ich will das gar nicht, versetz dich mal in meine Lage.
Manchmal, lass es einfach gut sein, das würde mich schon sehr freuen.

Wann wird es dir gefallen, meine Liebe? Wann wirst du dich öffnen?
Wann wird es einmal so sein, wie ich es mir wünsche?
Es gibt kein Lob, keine Belohnung.
Ich will das gar nicht, wenn du mich nicht fertig machst, bin ich schon dankbar.

Ich werde immer erwischt, ich kann nicht entkommen.
Aber ich möchte nur ein einziges Mal, darf ich das, meine Kleine?
Wenn etwas schlecht läuft, sollten wir es gemeinsam lösen.
Denn wir Menschen haben alle Hände und Füße.
Also lasst uns zusammenhelfen, das wäre schon toll.