ทางกลับบ้าน - Bodyslam translation in German

ทางกลับบ้าน

ในวันที่ใจ มืดหม่น
วันที่ชีวิตหลงทางมาไกล
ในวันที่ใจ วุ่นวาย
ยิ่งทำให้คิดถึงบ้านเรา
จากมาตั้งนาน ไกลแสนไกล
เมื่อไหร่ความฝันจะเป็นจริง
หรือที่ฝันใฝ่ ไม่มีจริง

เข้าใจว่าคน ทุกคน
ย่อมมีเหตุผลของการเดินทาง
แต่ใจฉันยัง อ้างว้าง
เมื่อสิ่งที่หวังนั้นยังไกล
หนึ่งใจล่องลอย กลางผู้คน
ที่ก็ไม่รู้ใครเป็นใคร
หนี่งใจที่ยัง ต้องเดินไป

เมื่อไหร่ที่ล้มยังคิดถึงพ่อ
เมื่อไหร่ที่ท้อยังคิดถึงแม่
และยังคงทำตามคำสัญญา
ชีวิตเมื่อทำได้ตามความฝัน
วันนั้นฉันคงได้กลับ
เอาฝันนั้นไปฝาก

ปลิวไปตามกระแสใจคน
ยังเคว้งคว้างและไร้จุดหมายมืดมน
ความจริงใจสุดท้าย ไม่มีความหมาย
โลกที่มันลวงหลอก
มันช่างโหดร้าย
หรือมันอาจเป็นโชคชะตา
ที่ฟ้าได้กำหนดเอาไว้

และยังคงคิดถึงพ่อ
เมื่อไหร่ที่ท้อยังคิดถึงแม่
และยังคงทำตามคำสัญญา
ชีวิตเมื่อทำได้ตามความฝัน
วันนั้นฉันคงได้กลับ
เอาฝันไปกราบเท้า

แม้หนทางมันจะยังห่างไกล
แต่ฉันจะไม่ถอดใจ
วันนั้นต้องเป็น จริง
ในวันที่ใจ มืดหม่น
วันที่ชีวิตหลงทางมาไกล
แต่ใจฉันยังสู้ไหว
จะเหนื่อยแค่ไหนยังเดินต่อ
สิ่งที่ฝันใฝ่อาจเลื่อนลอย
แต่ว่าความหวังยังยิ่งใหญ่
หนึ่งใจที่ยังต้องเดินไป

Der Weg nach Hause

An Tagen, an denen das Herz dunkel ist,
an Tagen, an denen das Leben weit vom Weg abgekommen ist,
an Tagen, an denen das Herz aufgewühlt ist,
lässt es mich noch mehr an unser Zuhause denken.
Ich bin schon so lange fort, so weit weg.
Wann wird der Traum wahr werden?
Oder ist das, wovon ich träume, nicht real?

Ich verstehe, dass jeder Mensch
seine Gründe für die Reise hat.
Aber mein Herz ist immer noch einsam,
wenn das Erhoffte noch fern ist.
Ein Herz treibt dahin inmitten von Menschen,
von denen ich nicht weiß, wer wer ist.
Ein Herz, das weitergehen muss.

Immer wenn ich falle, denke ich noch an Vater.
Immer wenn ich entmutigt bin, denke ich noch an Mutter.
Und ich halte mich weiterhin an das Versprechen.
Wenn das Leben dem Traum entspricht,
an diesem Tag werde ich wohl zurückkehren,
um diesen Traum darzubringen.

Getrieben vom Strom der Herzen der Menschen,
immer noch haltlos und ziellos, düster.
Aufrichtigkeit hat letztendlich keine Bedeutung.
Die Welt, die trügt,
sie ist so grausam.
Oder vielleicht ist es das Schicksal,
das der Himmel vorherbestimmt hat.

Und ich denke weiterhin an Vater.
Immer wenn ich entmutigt bin, denke ich noch an Mutter.
Und ich halte mich weiterhin an das Versprechen.
Wenn das Leben dem Traum entspricht,
an diesem Tag werde ich wohl zurückkehren,
um den Traum zu Füßen zu legen.

Auch wenn der Weg noch weit ist,
aber ich werde nicht aufgeben.
Dieser Tag muss wahr werden.
An Tagen, an denen das Herz dunkel ist,
an Tagen, an denen das Leben weit vom Weg abgekommen ist,
aber mein Herz kann noch kämpfen.
Egal wie müde, ich gehe weiter.
Was ich erträume, mag flüchtig sein,
aber die Hoffnung bleibt groß.
Ein Herz, das weitergehen muss.