Lyrics and translation Carabao - Nam Pirk Kang Pa

Nam Pirk Kang Pa

อย่าได้ลืมเลือน
น้ำพริกน้ำแกงถ้วยเก่า
มันหล่อเลี้ยงเรา
เมื่อคราวตีนเท่าฝาหอย
ไปเจอะแชนด์วิช
น้ำพริกน้ำแกงเลยกร่อย
ได้ชิมเข้าหน่อย
ก็อยาลืมอาหารบ้านเรา

อยู่มาจนวันนี้
พวกเราก็มี ทุกอย่าง
เก็บให้คนข้างหลัง
เอาไว้บ้าง เป็นไร
อยากจะร่ำจะร้อง
มันก็ต้อง เป็นไทย
สืบเนื่อง จำเอาไว้
เพื่อกัน มิให้ ลืมเลือน

เกิดมาก่อนพวกเขา
ได้ย่ำรอยเท้าไทย ไทย
ฝากแผ่นดินเอาไว้
คงดูได้ไม่เซย เซย
ต่างชาติยังชื่นชม
แล้วไทยนิยมไหมเอ่ย
มัวปล่อยปละละเลย
ก็ใครเล่าเหวย ลืมตัว

เราเป็นไทย
อย่าเผลอใจ ลืมชาติเผ่าพันธุ์
อย่าทำ อย่างนั้น
สักวันชาติคงอับเฉา
เราก็มี ของดี ที่เป็นของเรา
เรา ต้องเอาของเราให้เขาได้ดู

ปลาทูน้ำพริกแกงป่า
สืบกันนานมา สมญาแห่งเมืองสยาม
มีแต่รอยยิ้ม พิมพ์ใจน้ำใจงดงาม
มีวัฒนธรรม ความเจริญของคนรุ่นเก่า

เราเป็นไทย อย่าเผลอใจ
ลืมชาติเผ่าพันธุ์
อย่าทำ อย่างนั้น
สักวัน ชาติคงอับเฉา
เราก็มี ของดี ที่เป็นของเรา
เรา ต้องเอาของเราให้เขาได้ดู
ให้โลกรับรู้ ปลาทูน้ำพริกแกงป่า
สืบกันนานมา สมญาแห่งเมืองสยาม
มีแต่รอยยิ้ม พิมพ์ใจน้ำใจงดงาม
มีวัฒนธรรม ความเจริญของคนรุ่นเก่า
อย่าได้ลืมเลือน
น้ำพริก น้ำแกงถ้วยเก่า
มันหล่อเลี้ยงเรา
เมื่อคราวตีนเท่าฝาหอย
ไปเจอะแชนด์วิช
น้ำพริกน้ำแกงเลยกร่อย
ได้ชิมเข้าหน่อย
ก็อยาลืมอาหารบ้านเรา
ให้โลกรับรู้ ปลาทูน้ำพริกแกงป่า
สืบกันนานมา สมญาแห่งเมืองสยาม
มีแต่รอยยิ้ม พิมพ์ใจน้ำใจงดงาม
มีวัฒนธรรม ความเจริญของคนรุ่นเก่า
อย่าได้ลืมเลือน
น้ำพริกน้ำแกงถ้วยเก่า
มันหล่อเลี้ยงเรา
เมื่อคราวตีนเท่าฝาหอย
ไปเจอะแชนด์วิช
น้ำพริกน้ำแกงเลยกร่อย
ได้ชิมเข้าหน่อย
ก็อย่าลืมอาหารบ้านเรา
ให้โลกรับรู้ ปลาทูน้ำพริกแกงป่า
สืบกันนานมา สมญาแห่งเมืองสยาม
มีแต่รอยยิ้ม พิมพ์ใจน้ำใจงดงาม
มีวัฒนธรรม ความเจริญของคนรุ่นเก่า
อย่าได้ลืมเลือน
น้ำพริกน้ำแกงถ้วยเก่า
มันหล่อเลี้ยงเรา
เมื่อคราวตีนเท่าฝ่าหอย
ไปเจอะแชนด์วิช
น้ำพริกน้ำแกงเลยกร่อย
ได้ชิมเข้าหน่อย
ก็อย่าลืมอาหารบ้านเรา
ให้โลกรับรู้ ปลาทูน้ำพริกแกงป่า
สืบกันนานมา สมญาแห่งเมืองสยาม
มีแต่รอยยิ้ม พิมพ์ใจน้ำใจงดงาม
มีวัฒนธรรม ความเจริญของคนรุ่นเก่า
อย่าได้ลืมเลือน
น้ำพริกน้ำแกงถ้วยเก่า
มันหล่อเลี้ยงเรา
เมื่อคราวตีนเท่าฝาหอย
ไปเจอะแชนด์วิช
น้ำพริกน้ำแกงเลยกร่อย
ได้ชิมเข้าหน่อย
ก็อย่าลืมอาหารบ้านเรา.

Нам Пик Кан Па

Не забывай,
про супчик наш, родной,
он питал нас с тобой,
когда мы были малышами.
Попробовав сэндвич,
забыли вкус родной,
но стоит лишь попробовать,
и вспомнить еду мам.

И по сей день,
у нас всё есть, храним
для близких, дорогих,
что в этом плохого, милая?
Хочу я петь,
и буду песни петь,
о Таиланде, верить,
что память не умрёт.

Рождённые в стране,
где след шагов тайский,
храните землю эту вы,
ведь она прекрасна, пойми.
Ей чужеземцы восхищены,
а ты, тайка, ценишь ли?
Не будь беспечной, прошу,
ведь кто забудет, кроме нас?

Мы – тайцы,
не забывай свой род,
не поступай,
чтоб наш народ угас,
у нас есть ценность - наш очаг,
мы покажем миру всё, что есть у нас.

Рыба, пряный супчик наш,
из древности дошли до нас,
улыбки, души доброта,
культура предков, их мудрость, красота.

Мы – тайцы, не забывай свой род,
не поступай,
чтоб наш народ угас,
у нас есть ценность - наш очаг,
мы покажем миру всё, что есть у нас.
Пусть узнает мир, про рыбу, пряный суп,
из древности дошли до нас,
улыбки, души доброта,
культура предков, их мудрость, красота.
Не забывай,
про супчик наш, родной,
он питал нас с тобой,
когда мы были малышами.
Попробовав сэндвич,
забыли вкус родной,
но стоит лишь попробовать,
и вспомнить еду мам.
Пусть узнает мир, про рыбу, пряный суп,
из древности дошли до нас,
улыбки, души доброта,
культура предков, их мудрость, красота.
Не забывай,
про супчик наш, родной,
он питал нас с тобой,
когда мы были малышами.
Попробовав сэндвич,
забыли вкус родной,
но стоит лишь попробовать,
и вспомнить еду мам.
Пусть узнает мир, про рыбу, пряный суп,
из древности дошли до нас,
улыбки, души доброта,
культура предков, их мудрость, красота.
Не забывай,
про супчик наш, родной,
он питал нас с тобой,
когда мы были малышами.
Попробовав сэндвич,
забыли вкус родной,
но стоит лишь попробовать,
и вспомнить еду мам.
Пусть узнает мир, про рыбу, пряный суп,
из древности дошли до нас,
улыбки, души доброта,
культура предков, их мудрость, красота.
Не забывай,
про супчик наш, родной,
он питал нас с тобой,
когда мы были малышами.
Попробовав сэндвич,
забыли вкус родной,
но стоит лишь попробовать,
и вспомнить еду мам.
.