Lyrics and translation Chaira Borderslee, Musical Cast Recording, Ron Link & Tim Koper - Verloren Verleden

Verloren Verleden

Hoor ik dan helemaal nergens bij,
Ben ik alleen.
Is er dan niemand hier die geeft om mij,
Waar moet ik heen.

Zou er een plek op de wereld zijn, waar ik naar toe kan gaan,
Waar ik niet iederen verdietig maak.
Waar ik mag bestaan,
Mag ik nou naar huis,
En daar de waarheid zien.
Zodat ik alles begrijp enzo misschien.

Dit verloren verleden,
Deze stille getuigen,
Vage woorden en beelden,
En ze spreken tot mij.

Ik heb het altijd geweten,
Dat er nog iemand leefde in mij.
Ben ik die ander,
Of ben ik allebei.

Zeg mij, kom ik hier dan echt vandaan,
Is dit de bron van mijn bestaan.
Wijs me de weg terug en zeg me dan,
Wat ik moet doen, waar ik nu heen moet gaan.

Zijn dit mijn ouders,
Deze twee, zo verliefd, zo volmaakt.
En zie ik in hun armen, dat het kind dat ik kwijt was geraakt.
Deze familie, die me bang maakt en boeit,
Is niet de familie, waarmee ik op ben gegroeid.

Ohh, Zeg mij, kom ik hier dan echt vandaan,
Is dit de bron van mijn bestaan.
Wijs me de weg terug en zeg me dan,
Wat ik moet doen, waar ik nu heen moet gaan.

Hun geesten roepen mij, hun stemmen zacht en dwingend.
Fluisterend en zingend,
En zo, maak ik dan nu mijn keus.

Want hier kom ik werkelijk vandaan,
Dit is de bron van mijn bestaan.
Ik richt mijn ogen op de horizon,
Om eindelijk de weg terug te gaan.

Ik zie mijn vader, kijk naar hem,
Zie daar zoveel dat ik herken.
En ik recht mijn rug zoals hij deed,
En ik zie eindelijk wie, wat ik ben.

Ik ben een mens...

Потерянное прошлое

Неужели нет мне места нигде,
Одинока я.
Неужели никому нет дела до меня,
Куда же идти мне.

Есть ли на свете место, куда я могу пойти,
Где не буду я всех огорчать.
Где позволено мне быть,
Можно мне домой,
Увидеть там правду.
Чтобы все понять, может быть.

Это потерянное прошлое,
Эти безмолвные свидетели,
Смутные слова и образы,
И они говорят со мной.

Я всегда знала,
Что во мне живет еще кто-то.
Тот ли это другой человек,
Или мы оба - это я.

Скажи мне, действительно ли я отсюда,
Это ли источник моего существования.
Укажи мне путь назад и скажи тогда,
Что мне делать, куда мне идти теперь.

Это ли мои родители,
Эти двое, такие влюбленные, такие совершенные.
И вижу ли я в их объятиях ребенка, которого я потеряла.
Эта семья, которая меня пугает и манит,
Не та семья, с которой я выросла.

О, скажи мне, действительно ли я отсюда,
Это ли источник моего существования.
Укажи мне путь назад и скажи тогда,
Что мне делать, куда мне идти теперь.

Их духи зовут меня, их голоса нежные и властные.
Шепчущие и поющие,
И вот, я делаю свой выбор.

Ведь отсюда я на самом деле,
Это - источник моего существования.
Я обращаю свой взор к горизонту,
Чтобы наконец-то вернуться назад.

Я вижу своего отца, смотрю на него,
Вижу в нем так много знакомого.
И я расправляю спину, как он,
И я наконец-то вижу, кто я, что я.

Я человек...