Lyrics and translation Christos Thiveos - O Amlet Tis Selinis

O Amlet Tis Selinis

"Ξεγέλασες τους ουρανούς με ξόρκια μαύρη φλόγα
Πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν' ανατραπεί
Κι όλα τα λόγια των τρελών που ήταν δικά μας λόγια
Τα μάγευες με φάρμακα στην άσωτη σιωπή

Πενθούσες με τους έρωτες γυμνός και μεθυσμένος
Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς
Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος
Μιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς

Τι ζήλεψες τι τα θελες τα ένδοξα Παρίσια
Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές
Διεκδικούσες θαύματα που δίνουν τα χασίσια
Και παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές

Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνης
Έσβησες μ' ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής
Και μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνεις
Μιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής"

L'Hamlet de la Lune

"Tu as déjoué les cieux avec des sortilèges de flammes noires
Comment la vie est donnée sans être renversée
Et toutes les paroles des fous qui étaient nos paroles
Tu les as envoûtées avec des médicaments dans le silence sauvage

Tu pleurais avec les amours, nu et ivre
Parce que tu avais des comptes à régler avec les immortels
Les airs d'un opéra tu les traitais, vaincu
Un élève de province devant deux oracles

Qu'as-tu envié, qu'as-tu voulu, les glorieux Paris
De toute façon le monde maintenant partout est un berceau
Tu revendiquais des miracles que donnent les aumônes
Et les hallucinations de ceux qui vivent dans les prisons

Et une nuit où tu t'es habillé en Hamlet de la Lune
Tu as éteint d'un souffle les lumières de la scène
Et tu as commencé des monologues et à résoudre des énigmes
D'un art et d'une époque anciens et sombres"