Lyrics and translation CMX - Ennustaja

Ennustaja

Tuulien reitit laskin otin sateista selvän
Aavistelin ilmanpaineet, lämpötilat mittasin
Auringonnousun ajat opettelin lehdestä
Aloin harjoitella kiviinpiirtämistä
Puut ei vielä varise, pihan lätäköt ei mene riitteeseen
Tutkin iltamyöhään hiljaisia kirjoja

Mitä tehtiin suuria, ei sitä nähneet muut
Mitä salaa tileille kerättiin, ei siitä selkoa tullut
Ja kun nousee tuuli lohduton ja kääntyy etelään

Odotan ja vuotan vaikkei mitään kuulu
Tiedän tulevia mitä kirjoitettiin
Pöydät pidän katettuina, ovet auki
Vierailleni, jotka ei tule koskaan
Jotka ei tule koskaan

Työhuoneen seinille levitän kartat
Tarkastan kompassin suunnat
Muistelen tähtikuviot haen oikeita kiviä
Niiden kehässä vietän yöt, kirjaan unia
Taistelen harhojani vastaan
Harjoittelen hiljaa kulkemista
Maastoon piiloutumista
Kunnes kaikki on selvää
Kunnes ymmärrän kuvion

Mitä tehtiin suuria, ei sitä nähneet muut
Mitä salaa tileille kerättiin, ei siitä selkoa tullut
Ja kun nousee tuuli lohduton ja kääntyy etelään

Odotan ja vuotan vaikkei mitään kuulu
Tiedän tulevia mitä kirjoitettiin
Pöydät pidän katettuina, ovet auki
Vierailleni, jotka ei tule koskaan

Odotan ja vuotan vaikkei mitään kuulu
Tiedän tulevia mitä kirjoitettiin
Pöydät pidän katettuina, ovet auki
Vierailleni, jotka ei tule koskaan

Предсказательница

Я рассчитал пути ветров, постиг дожди,
Предчувствовал давление, измерял температуру.
Время восхода солнца выучил из газеты,
Начал практиковаться в резьбе по камню.
Деревья ещё не сбрасывают листья, лужи во дворе не пересыхают,
До поздней ночи изучаю я безмолвные книги.

Что было сделано великого, другие не видели,
Что тайно копилось на счетах, об этом не узнали.
И когда поднимется ветер безутешный и повернёт на юг,

Я жду и плачу, хоть ничего не слышно.
Знаю грядущее, что было написано.
Столы держу накрытыми, двери открытыми
Для гостей моих, что не придут никогда.
Что не придут никогда.

На стены рабочего кабинета развешиваю карты,
Проверяю направления компаса,
Вспоминаю созвездия, ищу нужные камни.
В их кругу провожу ночи, записываю сны.
Борюсь со своими иллюзиями,
Учусь бесшумно ступать,
Скрываться на местности,
Пока всё не станет ясно,
Пока не пойму узор.

Что было сделано великого, другие не видели,
Что тайно копилось на счетах, об этом не узнали.
И когда поднимется ветер безутешный и повернёт на юг,

Я жду и плачу, хоть ничего не слышно.
Знаю грядущее, что было написано.
Столы держу накрытыми, двери открытыми
Для гостей моих, что не придут никогда.

Я жду и плачу, хоть ничего не слышно.
Знаю грядущее, что было написано.
Столы держу накрытыми, двери открытыми
Для гостей моих, что не придут никогда.