Lyrics and translation Conny Vandenbos - De Noorderzon Scheen

Toen hij de deur dichtdeed met 't paspoort in z'n jas
Had zij totaal geen weet en stond de snelkookpan op 't gas
Ze zouden zo gaan eten, de vier placemats lagen klaar
Daar stonden ouwe auto's op maar hij droeg halflang haar
Ze hadden 't zo goed, ze hoefden niets te laten staan
Hij deed iets in computers dus dat was een prima baan
Plus twee gezonde kinderen en financieel nooit klem
Hun dochter leek zo leuk op haar, het jongetje op hem
Maar
Refr.:
Hij verdween, nergens heen
'T Was op een maandag
Toen hij verdween, nergens heen
De noorderzon scheen
Hij kreeg die drang wel vaker en dan ging 'ie onder 't mom
Van "even met de hond uit" soms wel negen straatjes om
Wanneer 'ie nuchter thuiskwam dan lag zij alvast in bed
Ze vreeen zich tevreden of hij nam een slaaptablet
Deze maandag hing er iets meeslepends in de lucht
Het kroop bij hem naar binnen en 't joeg hem op de vlucht
Voor 't geluk en voor de zekerheid en voor hun ouwe dag
Hij wou een ander leven dat niet uitgestippeld lag
Refr.
De hele weg naar Schiphol had 'ie ogen in z'n rug
Die negen jaren huwelijk, hij keek er vreemd op terug
Hij was al half een ander en die ander zou wel zien
Op IJsland of in Canada, hij had een mille of tien
Hij voelde zich zo'n twintig, weer opnieuw alleen van huis
De plastic beker koffie smaakte half zo goed als thuis
En hij vond een wollen wantje van z'n zoontje in z'n zak
Toen scheelde 't even weinig of hij huilde en hij brak
Refr.
Tekst/muziek: M.Delpech/J.M.Rivat/R.Vincent/K. van Kooten

Когда он закрыл дверь с паспортом в кармане пальто ...
Она понятия не имела, а скороварка была на газу.
Они собирались есть, четыре салфетки были готовы.
На нем были старые машины, но он носил полудлинные волосы.
У них все было так хорошо,что им не нужно было ничего оставлять.
Он что-то делал в компьютерах, так что это была хорошая работа.
Плюс двое здоровых детей, и в финансовом плане никогда не зажимаются.
Их дочь была так похожа на нее, а мальчик - на него.
Но
Реф.:
Он исчез, ему некуда было идти.
Это было в понедельник.
Когда он исчез, некуда было идти.
Сияло северное солнце.
Он постоянно испытывал это желание, а потом скрывался под маской.
От "просто гулять с собакой" иногда до девяти улиц вокруг.
Когда он пришел домой трезвый, она лежала в постели.
Она занималась любовью или он принимал снотворное.
В этот понедельник в воздухе витало что-то притягательное.
Оно заползло внутрь и прогнало его.
На удачу, на безопасность и на старость.
Он хотел другой жизни, которая не была запланирована.
Ссылка.
Всю дорогу до Схипхола он смотрел себе в спину.
Эти девять лет брака он вспоминал со странным чувством.
Он был уже наполовину другим, а другой увидит.
В Исландии или Канаде у него была тысяча или десять.
Ему было около двадцати, он снова был один дома.
Пластиковый стаканчик кофе был наполовину таким же вкусным, как домашний.
И он нашел в кармане шерстяную рукавицу своего сына.
Потом это было так близко, словно он плакал, и он сломался.
Ссылка.
Текст / музыка: M. Delpech / J. M. Rivat/R. Vincent/K. van Kooten