Lyrics and translation Conny Vandenbos - Een Oude Dame

Een Oude Dame

Een oude dame is ze wel, maar hoe
Ze gaat nog overal naar toe
Ze is de mensen nog niet moe
Al heeft ze al zoveel beleefd
Een oorlog maar net overleefd
Ze is niet zielig om te zien
Een heel klein beetje broos misschien
Zo dierbaar en kostbaar antiek
En eigenlijk wel heel erg sjiek

Een oude dame is ze wel, maar wie
Stapt in de trein naar St.Moritz
Heel confortabel wagonlitz
Ze is van de vorige eeuw
Maar nog altijd verliefd op de sneeuw
Ze langlauft en ze skiet niet meer
Maar, net als toen, geniet ze weer
Een cafe-glace pour madame
Z′is eigenlijk heel erg voornaam

Een oude dame is ze wel, maar hoe
Ze is de wereld nog niet moe

Ze laat de jaren maar begaan
Ze blijft bestaan
Ze vindt 't fijn er nog te zijn
Ze is niet bang, ze plukt de dag
Zolang ze mag

Een oude dame is ze wel, da′s waar
Maar geen premiere zonder haar
Al is ze meer dan tachtig jaar
Al heeft ze al zoveel gezien
In Biaritz, Verona en in Nice
Ze heeft nog nooit New York bezocht
Wanneer ze eens een ticket kocht
Dan zou ze dat nog kunnen zien
Nou ja, wie weet, wellicht, misschien

Een oude dame is ze wel, maar hoe
Ze is de dingen nog niet moe
Een oude dame is ze wel, maar hoe
Ze wil nog overal naar toe

Tekst en muziek: M.Sardou/G.Thibaut/J.Reveaux/H.P. den Boer

Пожилая дама

Она, конечно, пожилая дама, но как же...
Она всё ещё везде ходит,
Ей люди ещё не надоели,
Хотя она столько всего пережила,
Войну едва пережила,
На неё не жалко смотреть,
Чуть-чуть хрупкая, быть может,
Такая дорогая и ценная антикварная вещица,
И на самом деле очень шикарная.

Она, конечно, пожилая дама, но кто же...
Садится в поезд до Санкт-Морица,
В очень комфортабельном вагоне,
Она из прошлого века,
Но всё ещё влюблена в снег.
Она больше не бегает на лыжах и не катается,
Но, как и тогда, наслаждается,
Кафе-глясе для мадам,
Она, на самом деле, очень изысканная.

Она, конечно, пожилая дама, но как же...
Она ещё не устала от мира.

Она позволяет годам идти своим чередом,
Она продолжает жить,
Она рада, что всё ещё здесь,
Она не боится, она ловит момент,
Пока может.

Она, конечно, пожилая дама, это правда,
Но ни одной премьеры без неё,
Хотя ей уже больше восьмидесяти,
Хотя она столько всего видела
В Биаррице, Вероне и Ницце,
Она ещё никогда не была в Нью-Йорке,
Если бы она купила билет,
То смогла бы ещё это увидеть,
Ну, кто знает, может быть, возможно.

Она, конечно, пожилая дама, но как же...
Она ещё не устала от вещей.
Она, конечно, пожилая дама, но как же...
Она всё ещё хочет везде побывать.

Текст и музыка: M.Sardou/G.Thibaut/J.Reveaux/H.P. den Boer