Lyrics and translation Conny Vandenbos - Nog Even

Vanmorgen zat een kleine blauwe vogel voor ′t raam
En wat 'ie twinkeleerde leek een beetje op je naam
Ik kreeg ineens een vreemd en overweldigend gevoel
Want alles om je heen gebeurt toch altijd met een doel
En later op de morgen kwam die onverwachte brief
En door m′n tranen las ik woorden als: 'Ik heb je lief'
En toen ik opkeek vloog die blauwe vogel weer voorbij
Een teken van geluk, ′t kwam weer goed met jou en mij
Je schreef: "Ik kom terug, ik kan niet langer zonder jou"
Ik weet nu dat ik ondanks alles toch nog van je hou
′T Leek een ogenblik nog op een droom en irreeel
Maar toen ik 't geloofde, wat ik las, werd ′t mij alles te veel
Refr.:
Maar nu: Nog even, nog even, nog even
Ik loop te zingen en te zweven
Je hebt me alles weer vergeven
Je komt terug
Nog even, nog even, nog even
Dan kan ik al m'n liefde geven
Ik kan weer lachen en weer leven
Je komt terug
Je foto had ik weggestopt, ik zag ′m liever niet
Want iedere herinnering, die deed me zo'n verdriet
Nu haal ik ′m tevoorschijn en ik druk 'm aan m'n hart
Ik voel me zo gelukkig, zo verlegen en verward
Wat zal ik moeten zeggen op dat wonderlijk moment
Dat jij je koffer neerzet en er werkelijk weer bent
Ik denk dat ik zal zwijgen met je armen om me heen
Ik zal wel moeten huilen want ik was zolang alleen
Refr.
Nog even, nog even, nog even
Je hebt me alles weer vergeven
Nog even, nog even, nog even
Dan kan ik al m′n liefde geven
Ik kan weer lachen en weer leven
Je komt terug
Tekst en muziek: D.Barbelivien/G.Lenorman/H.P. den Boer

Этим утром маленькая голубая птичка сидела перед окном.
И то, чем он мерцал, было немного похоже на твое имя.
Внезапно меня охватило странное и всепоглощающее чувство.
Потому что все вокруг тебя всегда происходит с определенной целью.
А позже утром пришло это неожиданное письмо.
И сквозь слезы я читаю слова вроде: "Я люблю тебя".
И когда я поднял глаза, Синяя птица снова пролетела мимо.
Признак счастья, у нас с тобой все будет хорошо .
Ты написал: "Я возвращаюсь, я не могу жить без тебя".
Я знаю, что все еще люблю тебя, несмотря ни на что.
На мгновение это показалось сном и нереальным.
Но когда я верил тому, что читал, это было для меня слишком.
Реф.:
Но сейчас: совсем чуть-чуть, совсем чуть-чуть, совсем чуть-чуть
Я пою и плыву.
Ты снова простила меня.
Ты вернешься.
Одну минуту, одну минуту, одну минуту ...
Тогда я смогу отдать всю свою любовь.
Я могу смеяться и снова жить.
Ты вернешься.
Я бы убрал твою фотографию, но предпочел бы ее не видеть.
За каждое воспоминание, которое заставляло меня грустить.
Теперь я достаю его и прижимаю к сердцу.
Я чувствую себя такой счастливой, такой застенчивой и смущенной.
Что я скажу в этот чудесный момент?
Что ты опускаешь свой чемодан и действительно снова там
Думаю, я заткнусь, когда ты обнимешь меня.
Наверное, я заплачу, потому что так долго была одна.
Ссылка.
Одну минуту, одну минуту, одну минуту ...
Ты снова простила меня.
Одну минуту, одну минуту, одну минуту ...
Тогда я смогу отдать всю свою любовь.
Я могу смеяться и снова жить.
Ты вернешься.
Текст и музыка: D. Barbelivien/G. Lenorman/H. P. den Boer