Lyrics and translation De Dijk - Amsterdam (Live)

Amsterdam (Live)

In de stad Amsterdam
Waar de zeelieden lallen
Tot hun nachtmerries schallen
Over oud Amsterdam
In de stad Amsterdam
Waar de zeelieden dronken
Als een wimpel zo lam
In de dokken gaan ronken
In de stad Amsterdam
Waar de zeeman verzuipt
Vol bier en van gram
Als de morgen ontluikt
In de stad Amsterdam
Waar de zeeman ontwaakt
Als de warmte weer blaakt
Over damrak en dam
In de stad Amsterdam
Waar de zeelieden bikken zilv'ren haringen slikken
Bij de staart, uit de hand
Van de hand in de tand
Smijten zij met hun knaken
Want ze zullen 'm raken
Als een kat in het want
En ze stinken naar aal
In hun grofblauwe truien
En stinken naar uien
Daarmee doen zij hun maal
Na dat maal staan ze op
Om hun broek dicht te knopen
En dan gaan ze weer lopen
En het boert in hun krop
In de stad Amsterdam
Waar de zeelieden zwierven
En de meiden versieren
Buik aan buik, lekker klam
En ze draaien hun wals
Als een wentelende zon
Op de klank, dun en vals
Van een accordeon
En zo rood als een kreeft
Happen zij naar wat lucht
Tot opeens met een zucht
De muziek het begeeft
Met een air van gewicht
Voren zij met wat spijt
Dan hun mokumse meid
Weer terug in het licht
In de stad Amsterdam
Waar de zeelieden zuipen
En maar zuipen en zuipen
En daarop nog eens gaan zuipen
Zuipen op het geluk
Van een hoer op de wallen
Of een Hamburgse hoer
Nou ja, van een goed stuk
Van een slet die zichzelf
En haar deugd heeft geschonken
Voor een gulden of elf
En dan zijn ze goed dronken
En met wankele lijven
Lozen zij dan hun drank
Pissen zoals ik jank
Op de ontrouw der wijven
In de stad Amsterdam
In de stad Amsterdam

Amsterdam (Live)

In the city of Amsterdam
Where the sailors babble
Until their nightmares echo
About old Amsterdam
In the city of Amsterdam
Where the sailors are drunk
As limp as a flag
They snore in the docks
In the city of Amsterdam
Where the sailor drowns
Full of beer and anger
When the morning dawns
In the city of Amsterdam
Where the sailor wakes
As the warmth returns
Over Damrak and Dam
In the city of Amsterdam
Where the sailors nibble on silvery herring
By the tail, from the hand
From hand to mouth
They throw their bones
For they will hit them
Like a cat in the rigging
And they stink like eel
In their coarse blue sweaters
And stink like onions
With which they eat their meal
After that meal they stand up
To fasten their trousers
And then they start walking again
And it burps in their throats
In the city of Amsterdam
Where the sailors wandered
And wooed the girls
Belly to belly, pleasantly clammy
And they turn their waltz
Like a rotating sun
To the rhythm, thin and false
Of an accordion
And as red as a crayfish
They gasp for air
Until suddenly with a sigh
The music gives out
With an air of disappointment
They reluctantly bid farewell
To their Amsterdam girl
Back into the light
In the city of Amsterdam
Where the sailors drink
And just keep drinking and drinking
And then go and drink some more
Drink to the good fortune
Of a whore on the walls
Or a Hamburg whore
Well, to a good piece
Of a slut who has given herself
And her virtue
For a guilder or eleven
And then they are very drunk
And with unsteady bodies
They empty their drink
Pissing as I cry
About the infidelity of women
In the city of Amsterdam
In the city of Amsterdam