Lyrics and translation De Dijk - Ruisen Van De Zee

Ruisen Van De Zee

Er is hier wind en lucht en niets
De tijd telt hier niet mee
Het leven is een Duitse krant van drie dagen geleden
De wereld is een zee ver weg, hier een oceaan vandaan
Ik sta hier op dit eiland, wat op het strand te staan
En niets lijkt er nog toe te doen
Niets dat er ooit toe deed
Nu ik hier sta en staar en luister naar het ruisen van de zee
De lucht is aanzichtkaartenblauw
De zon strooit goud in zee
Maar ik ben er niet gerust om, al drink ik een cocktail mee
Die deining van de dingen in het licht der eeuwigheid
Ik zie de rommel drijven, op de golfslag van de tijd
Er zijn zo weinigen met niks
En veel met niks te vree
En ik sta en staar en luister naar het ruisen van de zee
De zon gaat bloedrood onder en wisselt met de maan
God mag je helpen hopen dat dit altijd door zal gaan
Want er zijn er die niet willen zien, dat het schip bijkans vergaat
Kinderen ja en vrouwen eerst, we zijn al haast te laat
En ik doe niet veel anders, dan ik gisteren ook al deed
Ik sta hier maar en staar en luister naar het ruisen van de zee
We zitten in een kleurenfilm voor een zwart wit tv
De golven zijn weer hoger dan een week of wat gelee
De werkelijkheid is een valse hond bij de buren van benee
Heden, rijmt al op verleden
Maar de toekomst is vers twee
Wat er allemaal de lucht in gaat
Komt ook weer naar benee
En ik sta en staar en luister
Ik sta hier maar en staar en luister naar het ruisen van de zee

Шум Моря

Здесь только ветер, воздух и ничего больше,
Время здесь не имеет значения.
Жизнь – как немецкая газета трёхдневной давности,
Мир – далёкое море, целый океан отсюда.
Я стою на этом острове, словно на берегу моря,
И ничто, кажется, больше не имеет значения.
Ничто из того, что когда-либо имело значение,
Теперь, когда я стою здесь, смотрю и слушаю шум моря.
Небо цвета открытки,
Солнце рассыпает золото в море,
Но я неспокоен, даже потягивая коктейль,
Эта зыбь вещей в свете вечности.
Я вижу мусор, плывущий на волнах времени.
Так мало тех, у кого ничего нет,
И так много тех, кто ничем не доволен.
А я стою, смотрю и слушаю шум моря.
Солнце садится кроваво-красным и меняется местами с луной,
Боже, помоги нам надеяться, что это будет длиться вечно.
Ведь есть те, кто не хочет видеть, что корабль почти затонул,
Дети и женщины – вперёд, мы уже почти опоздали.
И я делаю не так уж много, по сравнению с тем, что делал вчера,
Я просто стою здесь, смотрю и слушаю шум моря.
Мы в цветном фильме на черно-белом телевизоре,
Волны снова выше, чем неделю или около того назад,
Реальность – злая собака у соседей снизу.
Сегодня рифмуется с прошлым,
Но будущее – это второй куплет.
Всё, что поднимается в воздух,
Снова опустится вниз.
И я стою и смотрю,
Я просто стою здесь, смотрю и слушаю шум моря.