Lyrics and translation Diggy Dex feat. Jenny Lane - Dezelfde Spijt

Dezelfde Spijt

Als mensen vragen wat me drijft dan zeg ik sorry,
Het antwoord blijf ik je schuldig (hey) ik weet het ook nie.
Is het logisch dat ik dit doe is het toeval is het meer is het voorbestemd,
Zo voelt het wel voor mij tenminste.
Het had anders kunnen lopen keuze goenoeg, ja.
Misschien had ik de voetstappen van m'n broer maar moeten volgen,
Geen financiële zorgen en niet op geld moeten wachten met diploma's op zak en m'n moeder vind het prachtig!

Het is het leven generatie nooit tevreden,
Ik zie dezelfde prolemen bij de mensen om me heen,
Midden twintig is in de bloei van hun leven opgegroeid in welvaart en te veel mogelijkheden (hé),
Ik kan niet zeggen dat ik nergens spijt van heb,
Ik had veel dingen anders willen doen maarja die tijd is weg.
Het te veel terugkijken dat belemmert je zicht gericht op wat er komen gaat wat het ook mag zijn. (yeah)

Als ik mezelf vraag wat me drijft dan zeg ik sorry,
Het antwoord blijf ik mij ook schuldig ik weet het ook nie.
Ik droomde vroeger over wat ik nu doe,
Maar toch voelt het anders dan ik dacht 'tis nogal anders dan verwacht.
Met de jaren vallen meer keuzes weg, als je kiest voor het een kies je logish gezien niet voor de rest.
Het is een luxeprobleem, ik geef het toe maar toch voelt het focked als je oude vrienden veel te weinig spreekt.
'K ben te veel bezig met een keuze die ik ooit, gemaakt heb voor mezelf het verwerkelijken van een droom,
Het spijt me dat ik dingen daarvoor laten moest, dat is dezelfde spijt als ik het niet zou doen, so?

(Hey) Ken je dat punt, Dat punt waar je beseft dat je verder moet met iets, en eigenlijk niet terug kunt?
(...) Daar ben ik nu het is te vroeg voor conclusies maar tegelijk te laat voor het maken van (tsss)...
Illusies maken is wat anders dan dromen,
Als ik doe wat ik leuk vind, en net rond kan komen (ja)
Het is behelpen maar het went, ik bedoel de muziek dat is verworven tot hetgene wat ik ben!

Те же сожаления

Если люди спрашивают, что мной движет, я говорю: «Извини».
Ответ я тебе задолжал (эй), я и сам не знаю.
Логично ли то, что я делаю? Случайность? Нечто большее? Предопределено?
По крайней мере, так мне кажется.
Всё могло бы пойти иначе, выбор был, да.
Может быть, мне стоило пойти по стопам брата,
Никаких финансовых забот, не ждать денег, с дипломами в кармане, и мама была бы счастлива!

Такова жизнь, поколение никогда не довольно,
Я вижу те же проблемы у людей вокруг меня,
За двадцать, в расцвете сил, выросли в благополучии и с избытком возможностей (эй),
Не могу сказать, что ни о чём не жалею,
Я бы многое сделал по-другому, но это время ушло.
Слишком много оглядываться назад мешает смотреть вперёд, на то, что грядет, что бы это ни было. (да)

Если я сам себя спрашиваю, что мной движет, я говорю: «Извини».
Ответ я себе задолжал, я и сам не знаю.
Я раньше мечтал о том, что делаю сейчас,
Но всё же это не так, как я думал, совсем не так, как ожидалось.
С годами выбор сокращается, если выбираешь одно, логично, что не выбираешь остальное.
Это проблема роскоши, я признаю, но всё же хреново, когда слишком редко видишься со старыми друзьями.
Я слишком занят выбором, который когда-то сделал для себя, осуществлением мечты,
Мне жаль, что мне пришлось пожертвовать чем-то ради этого, но я бы так же сожалел, если бы не сделал этого, так?

(Эй) Знаешь это чувство? То чувство, когда понимаешь, что нужно двигаться дальше и, по сути, нет пути назад?
(...) Я сейчас в этой точке, ещё слишком рано для выводов, но в то же время слишком поздно для создания (тсс)...
Создавать иллюзии — это не то же самое, что мечтать,
Если я делаю то, что мне нравится, и могу кое-как сводить концы с концами (да)
Это нелегко, но привыкаешь, я имею в виду, музыка стала тем, кто я есть!