Lyrics and translation Diggy Dex - Oktober '04 (Live @ Carré)

Oktober '04 (Live @ Carré)

Ik maak muziek, slaap, eet, adem in, adem uit
Kom te laat thuis na die avond uit
Ik werk en leef, dus besta na verluid
Maar de vraag die ik mezelf stel is; maakt het nog wat uit?
Wat ik doe en wat ik zeg in al die tijd?
Of verdwijnen al die dingen even snel als ze gekomen zijn?
Ik voel me anders dan voorheen.
Ja, welke weg ik ook bewandel
En het enigste constante is dat alles steeds verandert
Mensen komen, mensen gaan, situaties worden anders
En zelfs met ogen open vallen dingen uit je handen
Vind het lastig om te leven, steeds weer met die gedachte
Wat geef ik ze, en welke betekenis laat ik ze achter?
Maak ik het verschil voor al die mensen om me heen?
Of zou het anders zijn gelopen als ik er niet was geweest?
Soms geloof ik het gewoon, de wereld kan ook zonder mij.
Het draait toch wel door in al die cirkels van oneindigheid.
Hopelijk heb ik het mis, en tonen ze me het ongelijk.
Maar ik geef het toch het nadeel van de twijfel tot die tijd.
Het lijkt wel of het leven bestaat uit toevalligheden
Maakt het ongeloofwaardig dat ik besta met een reden.
Het gevoel maakt me eenzaam, leven langs elkaar heen.
Wil zo graag iedereen in me leven echt raken.
Mensen met wie ik praat, de connectie voel ik niet.
Wat doe ik hier? Voor wie kan ik het verschil nou echt maken?

(Refrein)
Steeds weer de vraag, wat is het leven me waard
Als het geen betekenis heeft wanneer ik tegen je praat?
Zeg me wat is er voor nodig, meer dan 1 enkele daad
Vertel me als ik ga of ik het verschil heb gemaakt.
Heb genoeg van die bullshit, ik wil echte gevoelens,
Echte bedoelingen, recht in me gezicht, mensen wat doen we?
Wat heeft het voor zin als we elkaar niet kunnen raken?
Ik wil zo war zijn, ik wil het verschil kunnen maken.

M'n gedachten maken me gek, ik word er schijtziek van.
Waarom kan ik niet leven, en ongestoord genieten?
Gewoon meegaan met de flow, het voelt te vaak hulpeloos
Ik kan nachtenlang niet slapen door het teveel aan piekeren
Maak ik het verschil? Ik vind het maar moeilijk te geloven
Wat mensen me ook vertellen, nee, het voelt te vaak gelogen
Ligt het bij mezelf? Ik weet het eigenlijk wel zeker.
En hoewel ik het wil veranderen blijf ik er in steken.

De drang om iets toe te voegen blijft,
Veel te bang om te verdwijnen in de anonimiteit
Ik wil het verschil maken, niet in die kudde blijven
Ervoor zorgen dat m'n ouders meer dan trots op me kunnen zijn.
Niet eindigen als footnote, als het later is.
Wil ik kijken naar die eindeloze toestroom op me begrafenis
En horen van mensen wat ik voor ze heb betekend.
1 voor 1 komen ze langs om te zeggen wat ze menen
Te zeggen wat ze voelen, in alle eerlijkheid
Ik zie me vrouw, m'n kleinkinderen zitten op de eerste rij
M'n beste vriend loopt naar voren, z'n speech al paraat,
Om te zeggen dat deze track voor hem het verschil heeft gemaakt.

(Refrein)
Steeds weer de vraag, wat is het leven me waard
Als het geen betekenis heeft wanneer ik tegen je praat?
Zeg me wat is er voor nodig, meer dan 1 enkele daad
Vertel me als ik ga of ik het verschil heb gemaakt.
Heb genoeg van die bullshit, ik wil echte gevoelens,
Echte bedoelingen, recht in me gezicht, mensen wat doen we?
Wat heeft het voor zin als we elkaar niet kunnen raken?
Ik wil zo war zijn, ik wil het verschil kunnen maken.

Октябрь '04 (Live @ Carré)

Я пишу музыку, сплю, ем, вдыхаю, выдыхаю,
Возвращаюсь домой поздно после вечеринки,
Я работаю и живу, значит, существую, как говорят,
Но я спрашиваю себя: имеет ли это значение?
То, что я делаю и говорю все это время?
Или все эти вещи исчезают так же быстро, как и появляются?
Я чувствую себя не так, как раньше.
Да, каким бы путем я ни шел,
Единственная константа — это то, что все постоянно меняется.
Люди приходят, люди уходят, ситуации меняются,
И даже с открытыми глазами вещи выскальзывают из твоих рук.
Мне трудно жить с этой мыслью,
Что я им даю и какой смысл я оставляю после себя?
Имею ли я значение для всех этих людей вокруг меня?
Или все сложилось бы иначе, если бы меня не было?
Иногда я просто верю, что мир может жить и без меня.
Он все равно вращается по кругу бесконечности.
Надеюсь, я ошибаюсь, и они докажут мне обратное.
Но я все равно буду сомневаться до этого момента.
Кажется, будто жизнь состоит из случайностей,
Это заставляет меня сомневаться, что я существую не просто так.
Это чувство делает меня одиноким, мы живем друг с другом, но проходим мимо.
Я так хочу по-настоящему коснуться каждого в своей жизни.
Я разговариваю с людьми, но не чувствую связи.
Что я здесь делаю? Для кого я действительно могу что-то значить?

(Припев)
Снова и снова этот вопрос: чего стоит моя жизнь,
Если мои слова ничего не значат для тебя?
Скажи мне, что нужно сделать, больше, чем один поступок,
Скажи мне, когда я уйду, сделал ли я хоть что-то важное.
Довольно этой ерунды, я хочу настоящих чувств,
Настоящих намерений, прямо в лицо, люди, что мы делаем?
Какой смысл во всем этом, если мы не можем достучаться друг до друга?
Я хочу быть настоящим, я хочу что-то изменить.

Мои мысли сводят меня с ума, мне это надоело.
Почему я не могу просто жить и наслаждаться?
Просто плыть по течению, слишком часто я чувствую себя беспомощным,
Я могу не спать ночами из-за постоянных размышлений.
Делаю ли я что-то важное? Мне так сложно в это поверить.
Что бы мне ни говорили люди, это часто звучит фальшиво.
Дело во мне? На самом деле я знаю ответ.
И хотя я хочу измениться, я продолжаю наступать на те же грабли.

Это стремление что-то изменить никуда не исчезает,
Я слишком боюсь раствориться в толпе,
Я хочу оставить свой след, не хочу быть просто частью стада,
Я хочу, чтобы мои родители могли гордиться мной.
Не хочу быть просто сноской в истории.
Хочу увидеть бесконечный поток людей на своих похоронах,
И услышать, что я значил для них.
Чтобы они подходили один за другим и говорили то, что думают,
Говорили о своих чувствах, честно,
Я вижу свою жену, своих внуков в первом ряду,
Мой лучший друг выходит вперед, он уже готов произнести речь,
Чтобы сказать, что этот трек изменил его жизнь.

(Припев)
Снова и снова этот вопрос: чего стоит моя жизнь,
Если мои слова ничего не значат для тебя?
Скажи мне, что нужно сделать, больше, чем один поступок,
Скажи мне, когда я уйду, сделал ли я хоть что-то важное.
Довольно этой ерунды, я хочу настоящих чувств,
Настоящих намерений, прямо в лицо, люди, что мы делаем?
Какой смысл во всем этом, если мы не можем достучаться друг до друга?
Я хочу быть настоящим, я хочу что-то изменить.