Lyrics and translation Dimitris Mitropanos - Pethamenes Kalisperes

Pethamenes Kalisperes

Με τραγούδια λυπημένα
ανταμώναμε τα βράδια
και με χάδια κουρασμένα
απ' της μέρας τα σημάδια
Τα τσιγάρα μοιρασμένα
η κιθάρα δανεική
όνειρα μπογιατισμένα
σε μι' ασπρόμαυρη ζωή
Τώρα πάψαν τα τραγούδια
ξέβαψαν τα χρώματα
δρόμοι και παλιές πλατείες
άλλαξαν ονόματα

Κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί
πεθαμένες καλησπέρες
δε γουστάρω να μου πει

Μού 'χες πει πως όλα αλλάζουν,
τρομαγμένα και βουβά
κι ό, τι πιότερο αγαπάμε
μας πληγώνει πιο βαθιά
Μού 'χες πει πως όλα αλλάζουν
φτάνει μόνο μια αφορμή
μα τα δυο σου μάτια μοιάζουν
φάροι σ' άγονη γραμμή

Κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί
πεθαμένες καλησπέρες
δε γουστάρω να μου πει
Κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί
πεθαμένες καλησπέρες
δε γουστάρω να μου πει

You've Changed

With tearful songs
We met in the evenings
And with kisses worn out
From the day's sorrows
Cigarettes shared
The guitar borrowed
Dreams painted over
In a black-and-white life
Now the songs have stopped
The colors have faded
Roads and old squares
Have changed their names

And if I see any friends
I shiver if they remember me
Dead good evenings
I don't want them to tell me

You told me that everything changes,
Frightened and speechless
And what we love the most
Wounds us the deepest
You told me that everything changes
Only a pretext is enough
But your two eyes seem like
Lighthouses on a barren line

And if I see any friends
I shiver if they remember me
Dead good evenings
I don't want them to tell me
And if I see any friends
I shiver if they remember me
Dead good evenings
I don't want them to tell me