Lyrics and translation Dimitris Mitropanos - Ta Ladadika

Ta Ladadika

Σε συζητάν δίχως γιατί
Και όχι άδικα
Όπως κοιμάσαι στα στενά
Παλιά λαδάδικα
Έγινες φήμη και γι' αυτό
Δε φυλακίζεσαι
Ζεις στο σκοτάδι παστρικά
Μα δεν ορκίζεσαι

Λάμπεις στα κόκκινα σατέν
Που σε τυλίγουνε
Άσπροι και σέρτικοι καπνοί
Σε καταπίνουνε
Σε καλντερίμια ξενυχτάς
Υγρά λιθόστρωτα
Στου πληρωμένου παραδείσου
Την αυλόπορτα

Τόσα δίνω πόσα θες
Στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
Κάθε κάμαρα κελί
Με βαριά παλικαρίσια αναπνοή

Μύριες χαμένες μοναξιές
Με σένα σμίγανε
Φεύγαν καράβια μα πριν φύγουν
Σου σφυρίζανε
Πόσα παιδιά ήρθαν να βρουν
Το αντριλίκι τους
Και σου ακουμπήσανε δειλά
Το χαρτζιλίκι τους

Τόσα δίνω πόσα θες
Στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
Κάθε κάμαρα κελί
Με βαριά παλικαρίσια αναπνοή

Τόσα δίνω πόσα θες
Στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
Κάθε κάμαρα κελί
Με βαριά παλικαρίσια αναπνοή

Ta Ladadika

They talk about you incessantly
And not unjustly
Like how you lay in the narrow streets
Old Oileries
You became an infamous legend
And your spirit roams free
You live in the darkness, my dear
But you don't swear

You shine in the red satin
That wraps around you
White and oily smoke
Engulfs you
You spend your nights on cobblestones
Damp, stone-paved streets
In the yard door
Of the paid paradise

I'll give you whatever you want
In the Oileries, they sell whatever you desire
Each room is a cell
With the heavy breathing of brave men

A thousand lost souls
Found solace in you
Ships would leave
But not before they whistled to you
So many young men came here
Searching for their manhood
And timidly handed you
Their pocket money

I'll give you whatever you want
In the Oileries, they sell whatever you desire
Each room is a cell
With the heavy breathing of brave men

I'll give you whatever you want
In the Oileries, they sell whatever you desire
Each room is a cell
With the heavy breathing of brave men