Lyrics and translation Dingo - Nahkatakkinen Tyttö (Live)

Nahkatakkinen Tyttö (Live)

Hän tulee vastaan ei-mitään ilmein
Nuori elämänsä on kahlittu vaunuihin
On vaunuissa lapsi taas sataa lunta
On tähdet yksin rooleissaan
Kun hän työntää lastenvaunujaan
Ja kulkee ilman saattajaa

Hän on ollut joskus nuori nainen
Käyttänyt aineita speedistä tinneriin
Maanantaiaamut vain yhtä tuskaa
Näin eilisen muistot vierellään
Hän on tuntenut tuntien kipeää
Yksin jäämisen tunteen häpeää

Hän on nahkatakkinen tyttö
Se sama tyttö on nähnyt helvetin
Nahkatakkinen tyttö
Se sama tyttö on uskonut ihmisiin
Hän on nahkatakkinen tyttö
Se sama tyttö on nähnyt helvetin
Nahkatakkinen tyttö
Se sama tyttö on uskonut ihmisiin

Hän tulee vastaan ei-mitään ilmein
Tulee ei-mistään ja päätyy ei-mihinkään
Tietäen on jossain yksinäiset
Jotka nuoruuden leikeistään luopuen
Paljon saivat vain yksinään kantaen
Palapeliä virheistään liitellen

On tyhjentynyt estraadimme
On ihmiset jättäneet narikan tyhjilleen
Takahuoneessa on vain pieni nainen
Joka levinneet mascarat kasvoillaan
Hiljaa pudistaa päätänsä pahoillaan
Ja show vain jatkaa kulkuaan

Hän on nahkatakkinen tyttö
Se sama tyttö on nähnyt helvetin
Nahkatakkinen tyttö
Se sama tyttö on uskonut ihmisiin
Hän on nahkatakkinen tyttö
Se sama tyttö on nähnyt helvetin
Nahkatakkinen tyttö
Se sama tyttö on uskonut ihmisiin

Девушка в кожаной куртке (Live)

Она идёт мне навстречу, и в глазах - пустота,
Молодая жизнь её закована в оковы.
Снова падает снег, дитя в коляске,
И звёзды одиноко играют свои роли,
Пока она катит коляску,
Идёт без сопровождения.

Она была когда-то юной,
Пробовала всё - от спидов до клея,
Утро понедельника - лишь мука,
Вчерашние воспоминания рядом.
Она чувствовала боль,
Стыд одиночества.

Она - девушка в кожаной куртке,
Эта девушка видела ад,
Девушка в кожаной куртке,
Эта девушка верила людям.
Она - девушка в кожаной куртке,
Эта девушка видела ад,
Девушка в кожаной куртке,
Эта девушка верила людям.

Она идёт мне навстречу, и в глазах - пустота,
Приходит из ниоткуда и исчезает в никуда,
Зная, что где-то есть одинокие,
Кто, оставив свои юношеские забавы,
Многое получили, но несут это в одиночку,
Собирая пазл из своих ошибок.

Опустела наша сцена,
Люди оставили наркоманку одну,
В гримерке лишь маленькая женщина,
С потекшей тушью на лице,
Тихо качает головой, полная сожаления,
А шоу продолжается.

Она - девушка в кожаной куртке,
Эта девушка видела ад,
Девушка в кожаной куртке,
Эта девушка верила людям.
Она - девушка в кожаной куртке,
Эта девушка видела ад,
Девушка в кожаной куртке,
Эта девушка верила людям.