Lyrics and translation E p i c u r e - Gahi Vaghta

Gahi Vaghta

گاهی وقتا ، میشینی پشتِ پنجره
صدات در نمیاد و سیگارت کنج لبه ره به ره
کام به کام پشت هم بره
میخوای داد بزنی اما انگار مُرده حنجره
دنبال آرزوهات توو ابرا گیج میگشتی
اما دیدی جز اینکه بیوفتی از پا هیچی تَش نی
توو این که هنوزم سرپایی نی بحثی
چون امید داری و توو فکر فردایی بی نقصی
بدجوری الان قفل کردی رو این موضوع
که چرا دنیا تورو تف کرد بیرون
خدا همون که بهت گفتن چی بود
هر وقت اسمش میمومد موتورت تند تر میروند
دوست داری بپری از همون پنجره پایین
میخوای رو همه حقیقتا پرده بذاری
خودتو گم کردی همش در پی بادی
الان میخوام یه چیزی بهت بگم جنبه که داری؟ هان؟
خیلی وفتا فحش دادی به خدا
ولی همین تو یه جاهایی هم افتادی به دعا
قوی بودی فکرا به تو مثِ مار پیچید و انگار
تو تانکی ولی یهو بهت آر پی جی خورد و
هر وقت این فکر اومد انگار ازت خون پاشید با درد
چرا اصاً باشی که سعی کنی خوب باشی یا بد
همش طرح سوال دنبال جوابش
از قصد بدکردی موندی خمار عذابش اه
پیدا میکنم گرگ جای خودم
توو شهر پرواز چون با دنیای دورم
هیچ رابطه ای نیست همه جا تاریکه ولی
زیرم چشمک میزنن همه برجای بلند
چشما میگن بدی تووی وجودت بود
مرد یعنی دور شدم یعنی شروع دود
بعد بین این همه پی دروغ خوب تر
پی دروغ خوب تر
سپیده دم آفتاب اومده بگیره دَم
میخوای بدی یه لم
رو کاناپه لش بشین یه بند بگو بریزه کم ریز
سیگار هست کبریت و فن نیست
همیشه یه چیزی کمه
ولی تو بازم میگی بگیر أ ده بیست
میکنی ریسک میخوری لیز
میذاری دنیاتو قمار رو میز
خدا کو نیست
تیر توو قلبت دورت میریزن نگاها هیز
هی میشی محو بارون و برف
میبینی خاطره ها میشن زیرِ پا خیس
آروم و آروم عین همونا زامبی
نگاه توو آینه دندونا تیز
تو شدی گرگ شدی بزرگ
مغزتو خوردن موندی تو بُهت
با همین دستا خوبیتو کشتی
بیرون درونتو جویید و برد
کوبیده و خورد مثِ همونا رد
میدی میشی مثِ همونا بد
آدما نمیفهن حرف همو
انقدر که میگیره زبونا درد
سوال من اینه دنیا چرا
گِل و تخمِ زندگی کاشتی زیرش
زمینی که سطحش تاریک و سرده
خورشید بگو چی شد تابیدی بهش
واسه کشور و جنگ و دولت و مرز
آدما دیوونه کودن و هرز
وقتی چشما همه خونه
تو خودتو پیدا کن بگیر این جرعتو پس
پیدا میکنم گرگ جای خودم
توو شهر پرواز چون با دنیای دورم
هیچ رابطه ای نیست همه جا تاریکه ولی
زیرم چشمک میزنن همه برجای بلند
چشما میگن بدی تووی وجودت بود
مرد یعنی دور شدم یعنی شروع دود
بعد بین این همه پی دروغ خوب تر
پی دروغ خوب تر

Иногда

Иногда, сидишь у окна,
молчишь, и сигарета тлеет во рту, дым улетает.
Затяжка за затяжкой,
хочешь кричать, но горло словно мертвое.
Искал свои мечты в облаках, терялся,
но понял, что кроме падения, ничего не нашел.
В том, что ты еще на ногах, нет сомнений,
ведь есть надежда и мысли о безупречном завтра.
Сейчас ты сильно зациклен на одной мысли,
почему мир тебя выплюнул.
Бог, тот, о котором тебе рассказывали, какой он?
Каждый раз, когда слышал его имя, сердце билось чаще.
Хочется выпрыгнуть из этого окна вниз,
скрыть всю правду от всех,
потерял себя, гоняясь за ветром,
сейчас я тебе кое-что скажу, ты готова? А?
Много раз ты проклинала Бога,
но в некоторых ситуациях и молилась ему.
Ты была сильной, мысли обвивались вокруг тебя, как змеи, и словно
ты в танке, но вдруг в тебя попал RPG,
и каждый раз, когда эта мысль приходила, словно кровь брызгала из тебя с болью.
Зачем вообще жить, чтобы пытаться быть хорошей или плохой?
Все время задаешь вопросы, ищешь ответы,
специально делала плохо, осталась измученной, терзаясь угрызениями совести, ах.
Найду себе место волка,
парю над городом, потому что далек от этого мира.
Нет никакой связи, везде темнота, но
подо мной мерцают все высотки.
Глаза говорят, что зло было в тебе,
стал мужчиной, значит, отдалился, значит, начал курить.
Потом среди всей этой лжи лучше
искать красивую ложь.
На рассвете солнце встает, чтобы вдохнуть жизнь,
хочешь расслабиться,
развалиться на диване и без конца просить еще немного,
есть сигареты, спички, но нет вытяжки.
Всегда чего-то не хватает,
но ты все равно говоришь, давай еще двадцать.
Рискуешь, скользишь,
ставишь свой мир на кон.
Бога нет,
пуля в сердце, вокруг собираются похотливые взгляды.
Постоянно растворяешься в дожде и снеге,
видишь, как воспоминания мокнут под ногами.
Медленно и тихо, как зомби,
смотришь в зеркало, зубы острые.
Ты стал волком, стал большим,
тебя съели мозги, ты в шоке.
Этими же руками ты убил свою доброту,
вывернул наизнанку твою душу и унес.
Разбил и съел, как и тех, следов не оставил.
Сдаешься, становишься таким же плохим,
люди не понимают друг друга,
настолько, что языки болят.
Мой вопрос: почему мир
грязь и семена жизни посеял под собой,
земля, поверхность которой темная и холодная.
Солнце, скажи, что случилось, ты светило на нее,
ради страны, войны, правительства и границ,
люди сумасшедшие, глупые и распутные.
Когда глаза полны крови,
найди себя, возьми эту смелость обратно.
Найду себе место волка,
парю над городом, потому что далек от этого мира.
Нет никакой связи, везде темнота, но
подо мной мерцают все высотки.
Глаза говорят, что зло было в тебе,
стал мужчиной, значит, отдалился, значит, начал курить.
Потом среди всей этой лжи лучше
искать красивую ложь.