Lyrics and translation Eisvoleas - Prin ap' ton kafe

Prin ap' ton kafe

Είσαι πιο μυξοπαρθένα και από Ευανθία,
πιο βαρετή και από εκπομπή στην ΕΡΤ3,
είσαι για να με ρίχνεις σε νάρκη χειμερία,
μπαγιάτικος κιμάς, τελειωμένη μπαταρία.
Πιο πλαστική και από πλαστική μπογιά,
μάτια, βλεφαρίδες, μούρη, κώλος και βυζιά.
Άντε γεια! Που θες να παντρευτείς μαχαραγιά,
γιατί άραγε η αλήθεια σου έχει γίνει μαχαιριά;

Που 'σαι άντρα; Που 'σαι τρελό αγόρι;
Ήθελες το κάμπριο και τώρα έχεις ζόρι.
Τα μπράτσα σου έχουν δύναμη και οι κοιλιακοί σου
μα ούτε αυτά θα αντέξουν το βάρος της ψυχής σου.
Το παιδί σου βλέπεις σαν κουκουβάγια,
παρόλα αυτά μανούλα του πετάς τα αποφάγια
και τούτη η κοινωνία λες και σου 'χει κάνει μάγια,
σε νοιάζει να φανείς και σου τελείωσαν τα κουράγια.

Και μας το παίζεις ξύπνιος λες και είμαστε χαζοί
μα είσαι πιο παπάς και από παπατζή,
είσαι πιο πιστολάς και από πιστολέρο,
παλιός πρεζάκιας φίλος που κάνω πως δεν τον ξέρω.

Πιο μπουχέσας και από υπάλληλο δημόσιο
κουνάς τα πόδια μόνο αν πας σε κάνα συμπόσιο,
σηκώνεις τα κιλά σου σαν να είσαι ο Πύρρος Δήμας
και σαν κατάρα σέρνεσαι στο κέντρο της Αθήνας.
Το 'χες πει δεν γλυτώνεις από την πρέζα,
είτε είναι σε σκόνη, είτε είναι σε μαγιονέζα,
θα γίνεις εκκρεμότητα σε χώρο και σε χρόνο
και φλεγόμενος τέρμα απ' το ζιζανιοκτόνο.
Πιο φυτό και από αναρριχώμενο,
μπροστά στην τηλεόραση με σπόρο ελεγχόμενο,
μα δεν σε νοιάζει, εσύ θα δεις το επόμενο,
χαμένος είναι ο χρόνος αν κοιτάς το αναμενόμενο.
Τρως, γαμάς, κοιμάσαι, χέζεις μέσα στο δωμάτιο
και είσαι πιο κηδείας από επιτάφιο,
πιο νουμπάς και από πρωτάκι
και πιο φασισταριό από τον Σφακιανάκη. Ουπς!

Πριν από τον καφέ κάθε τι μου τη σπάει,
κανένας δεν θέλω να μου μιλάει.

Και μας το παίζεις ξύπνιος λες και είμαστε χαζοί
μα είσαι πιο παπάς και από παπατζή,
είσαι πιο πιστολάς και από πιστολέρο,
παλιός πρεζάκιας φίλος που κάνω πως δεν τον ξέρω.

Τώρα που έφτιαξες καφέ, αχ πως ηρέμησα αδερφέ,
αχ μου γλύκανε η καρδιά, φεύγω πάω για δουλειά.

Перед кофе

Ты еще большая зануда, чем Евантия,
скучнее, чем программа на EРТ3,
ты способна ввергнуть меня в зимнюю спячку,
протухший фарш, севшая батарейка.
Более пластиковая, чем пластиковая краска,
глаза, ресницы, лицо, задница и сиськи.
Давай, пока! Всё мечтаешь выйти замуж за махараджу,
интересно, почему правда для тебя стала как нож?

Где ты, мужик? Где ты, сорвиголова?
Хотел кабриолет, а теперь у тебя проблемы.
У тебя сильные руки и пресс,
но даже они не выдержат тяжести твоей души.
Смотришь на своего ребенка, как сова,
но все равно бросаешь ему объедки,
и это общество, будто наложило на тебя заклятие,
тебе важно казаться, и у тебя кончились силы.

И строишь из себя умника, будто мы дураки,
но ты еще больший святоша, чем поп,
ты круче любого стрелка,
старый друг-наркоман, которого я делаю вид, что не знаю.

Более напыщенный, чем госслужащий,
шевелишь ногами, только если идешь на какой-нибудь банкет,
поднимаешь свой вес, будто ты Пиррос Димас,
и как проклятие, слоняешься по центру Афин.
Ты говорил, что не избавишься от наркотиков,
будь то порошок или майонез,
станешь неопределенностью в пространстве и времени
и сгоришь дотла от гербицида.
Ты как вьющееся растение,
перед телевизором с контролируемым семенем,
но тебе все равно, ты будешь смотреть следующую серию,
время потеряно, если смотришь на ожидаемое.
Ешь, трахаешься, спишь, срешь в комнате
и выглядишь хуже, чем на похоронах,
более нуб, чем первокурсник
и больший фашист, чем Сфакианакис. Упс!

Перед кофе меня все бесит,
не хочу ни с кем разговаривать.

И строишь из себя умника, будто мы дураки,
но ты еще больший святоша, чем поп,
ты круче любого стрелка,
старый друг-наркоман, которого я делаю вид, что не знаю.

Теперь, когда ты сварил кофе, ах, как я успокоился, брат,
ах, как мне стало сладко на сердце, ухожу, иду на работу.