Lyrics and translation Eleftheria Arvanitaki - Anastasia

Anastasia

Το φιλί γυαλί που ράγισε
Τ' ακριβά σου μάτια καθρεφτίζοντας
Και μετά η χαρά ναυάγησε
Σα βυθός μαζί κι ορίζοντας

Το κορμί κι η ορμή μυστήριο
Δαχτυλίδι μαύρο με την πέτρα του
Ποιος καημός χωράει στα μέτρα του
Και μετά το γεια μαρτύριο

Στο όνομά σου Αναστασία
Κρεμασμένα λες χίλια τάματα
Σαν πανάρχαιο φως
Μες τη νύχτα με τα κλάματα
Τελικά η ζωή τρία γράμματα

Το φιλί γυαλί που θάμπωσε
Στα αλμυρά μας λόγια και τα κύματα
Και μετά η φωνή δυνάμωσε
Το μαζί, το ναι, τα βήματα

Το γιατί χαρτί τετράγωνο
Με σβησμένα χρόνια περιθώρια
Μου ζητά η ψυχή σου όρια
Μα το χώμα υγρό και άγονο

Στο όνομά σου Αναστασία
Κρεμασμένα λες χίλια τάματα
Σαν πανάρχαιο φως
Μες τη νύχτα με τα κλάματα
Τελικά η ζωή τρία γράμματα

Анастасия

Поцелуй, как стекло, разбился,
Отражаясь в твоих дорогих глазах.
И затем радость потерпела крушение,
Словно бездна вместе с горизонтом.

Тело и порыв – тайна,
Черное кольцо с камнем своим.
Какая печаль вмещается в его размеры?
И после прощания – мучение.

Во имя твое, Анастасия,
Словно подвешены тысячи обетов.
Как древний свет
В ночи со слезами.
В итоге, жизнь – три буквы.

Поцелуй, как стекло, затуманился
В наших соленых словах и волнах.
И затем голос окреп,
Вместе, да, шаги.

Почему – лист бумаги квадратный
Со стертыми годами на полях.
Моя душа просит у тебя границ,
Но земля влажная и бесплодная.

Во имя твое, Анастасия,
Словно подвешены тысячи обетов.
Как древний свет
В ночи со слезами.
В итоге, жизнь – три буквы.