Həyat - Elvin Nasir translation in Russian

Həyat

Dumanlı dağlarımın başındadır buludlarım
Kor edir gözlərimi,qatı bir duman həyat
Canımda canımı almış cansız bir bədənəm
Sonuncu mənzilimdə məndən can uman həyat
Üstümə cuman həyat yox sənə güman həyat

Hisslərim buz tutubdur kədərlərin bəyaz qarında
Gizlənib gülüşlərim dərdlərimin ahu zarında
Elə bil dilənçiyəm bu dünyanın bazarında
Verməyir nəzir həyat,lağ edib əzir həyat
Məni atəşlərə atmış arxamca gəzir həyat

Yoxmudur işin gücün,nə olar canımdan əl çək
Məni məndən qoparmısan ki qalmışam yenə tək
Şairəm dəli aşiq,əlimdə şeir,çiçək
Qoparıb qıran həyat,şeirimi cıran həyat

Yaşayır yenə ruhum bu dünyada cəfalarla
Fəqirin gumanıdır ki yaşasın səfalarla
Həyatın işi olmaz sədaqətlə vəfalarla
Ki cövrü cəfa həyat,Yoxundu vəfa həyat

Əvvəli bələk beşikdir sonunda torpağ həyat
Bizi zülmətlərə qəflət eləyir dustağ həyat
Yaradıb gözüm yaşından sinəmdə bir dağ həyat
Mən saralmış xəzanam,həmişə yaşıl yarpağ həyat
Ya mənim ağlım itib,bəlkə də axmağ həyat

Elə bil səmazənəm dövr edirəm dayanmadan
Ürəyim qala bilmir artıq alovlarda yanmadan
Yatıram saatlarla bir dəqiqə oyanmadan
O zaman itir həyat,elə bil bitir həyat
Bəlkə də məni bitirib arzularına yetir həyat

Bitərmi bu dünyanın dərdi görən bircə saat
Olarmı ruhum dinc,olarmı canım rahat
Bu dünya bir zindan,zəncirli bir qazamat
Dərdlərə salan həyat,zalimə qalan həyat
Xudayar tək oğulları bizlərdən alan həyat

Жизнь

Мои облака на вершинах туманных гор
Ослепляют глаза мои, густой туман жизни
В душе моей — безжизненное тело, отнявшее мою душу
На последнем приюте моём, жизнь, ждущая от меня жизни
Ты не жизнь для меня, жизнь, ты лишь иллюзия жизни

Чувства мои замёрзли в белоснежной печали
Спрятались улыбки мои в стенаниях горя
Будто нищий я в базаре этого мира
Не подаёт милостыню жизнь, насмехаясь, мучает жизнь
Бросает меня в огонь и следует за мной жизнь

Нет ли у тебя дел других, отступи от души моей
Иль оторвать меня от себя хочешь, чтобы снова стал один
Поэт я, безумный влюблённый, с стихами и цветами в руке
Рвёт и ломает жизнь, стихи мои рвёт жизнь

Живёт ещё душа моя в этом мире страданий
Мечта бедняка — жить среди благ
Нет у жизни дела до верности и преданности
Лишь жестокость и боль, жизнь, нет в тебе верности, жизнь

Сначала колыбель, в конце — земля, жизнь
В темноту нас погружает, пленяя, жизнь
Создала из слёз моих гору в груди, жизнь
Я — увядший осенний лист, ты — вечно зелёный лист, жизнь
Или разум мой помутился, а может, глупа жизнь

Будто ветер я, кружусь без остановки
Сердце не выдерживает, сгорая в пламени
Сплю с часами, не просыпаясь ни на минуту
Тогда теряет жизнь, будто кончает жизнь
Может, уничтожив меня, к мечтам приведёт жизнь

Кончатся ли муки этого мира хоть на час
Обретут ли покой душа моя и сердце
Мир этот — тюрьма, каземат в цепях
Ввергающая в горе жизнь, для подлецов оставленная жизнь
Отнимающая у нас, сыновей Божьих, жизнь