Lyrics and translation Epis DYM KNF - Transfer

Transfer

Rok ′88 przybiera ludzką postać
Jeszcze nie wiem czemu będę musiał sprostać
Jeszcze nie wiem czym są chore emocje
Będąc tylko bezzawistnym noworodkiem
Robię szybki transfer do liczby 31
I tak powstaje atomowe uderzenie
Siedzę w domu otoczony w tej muzyce
Nie znam jej składni ale dobrze ją słyszę
To mi wystarczy bym posiał energię
Emocjonalne bogactwo rodziło się w biedzie
W trakcie postępu własnego progressu
Spokój narodził się w sumie wszystkich stresów
Nie stronię od dresów, szanuje te szaty
To część historii jak odwyk i kraty
Jak wojsko, rodzina, śmierć oraz smutek
Jak to że kiedyś też byłem głupcem

Mówili Dawid za małolata
A później Epis i inna szata
Czas nastolatka i nagły transfer
Każde wspomnienie dla mnie coś warte
Zaliczył parter, wyszedł na prostą
Droga na szczyt przez drogę żałosną
Kochajmy mocno, nie płaczmy zbyt wiele
Życie to proste, nie okrążenie

Świadomość, świadomość człowieka wyzwala
Z niepewności do pewnego stadia
Cała formacja atomów mego ciała
Dziś w jednym szyku jak, jak jedna fala
Jak ta falanga, choć jeden człowiek
Tylko ma w sobie energii morze
Może ja przeczę tym dawnym latom
Zrozumiałem gdy żegnałem się z tatą
Że czas wciąż płynie od pierwszej iskry
Po pierwsze gwiazdy i ich przebłyski
Po stadium śmierci i narodziny
Nic się nie przejmuj, korzystaj z chwili
Korzystaj z życia, olaj czas ziemski
Wtedy nie będziesz czuł żadnej presji
Choć klimat miejski zrobił już swoje
To czas na zmiany bo ja zmian się nie boję

Mówili Dawid za małolata
A później Epis i inna szata
Czas nastolatka i nagły transfer
Każde wspomnienie dla mnie coś warte
Zaliczył parter, wyszedł na prostą
Droga na szczyt przez drogę żałosną
Kochajmy mocno, nie płaczmy zbyt wiele
Życie to proste, nie okrążenie

Znów się przenoszę na pętlę bitu
Bo nie potrafię okiełznać zachwytu
Wspominam czasy, znasz mnie już z tego
Że pierwszy kielon to szedł z moim kolegą
Że piąta płyta zyska, nie straci
Że znów nakarmię głodnych słuchaczy
Że są wariaty i są przegrańcy
Ja ci pomogę jak masz wrócić na tarczy
Chcesz ze mną tańczyć, ja nie potrafię
Nie chcę muzyki sprzedać za papier
Chcę byś docenił i poszedł za mną
Transfer jest w górę, ty idziesz na dno
Ja już tam byłem, przegrany wariat
W parku po zmroku, wódka i ławka
Staw i wysepka, i droga z piekła
Transfer do żywych, zaczynam spektakl

Mówili Dawid za małolata
A później Epis i inna szata
Czas nastolatka i nagły transfer
Każde wspomnienie dla mnie coś warte
Zaliczył parter, wyszedł na prostą
Droga na szczyt przez drogę żałosną
Kochajmy mocno, nie płaczmy zbyt wiele
Życie to proste, nie okrążenie

Переход

Год ′88 принимает человеческий облик,
Еще не знаю, чему мне придется соответствовать,
Еще не знаю, что такое больные эмоции,
Будучи всего лишь беззавистным новорожденным.
Совершаю быстрый переход к числу 31,
И так возникает атомный удар.
Сижу дома, окруженный этой музыкой,
Не знаю ее структуры, но хорошо ее слышу.
Этого мне достаточно, чтобы посеять энергию,
Эмоциональное богатство рождалось в бедности.
В процессе собственного прогресса,
Спокойствие родилось в сумме всех стрессов.
Не чураюсь спортивных костюмов, уважаю эти одеяния,
Это часть истории, как реабилитация и решетка.
Как армия, семья, смерть и печаль,
Как то, что когда-то я тоже был глупцом.

Называли Давидом в детстве,
А потом Epis и другой образ.
Время подростковое и внезапный переход,
Каждое воспоминание для меня что-то значит.
Опустился на дно, вышел на прямую,
Дорога к вершине через путь жалкий.
Любим сильно, не плачем слишком много,
Жизнь — это прямая, а не круг.

Сознание, сознание человека освобождает
От неуверенности к определенной стадии.
Вся формация атомов моего тела
Сегодня в одном строю, как, как одна волна.
Как эта фаланга, хоть один человек,
Только в нем энергии море.
Может, я противоречу тем прошлым годам,
Понял, когда прощался с отцом,
Что время все еще течет с первой искры
До первых звезд и их проблесков.
После стадии смерти и рождения,
Ни о чем не переживай, наслаждайся моментом.
Наслаждайся жизнью, забей на земное время,
Тогда ты не будешь чувствовать никакого давления.
Хотя городской климат уже сделал свое,
Пришло время перемен, потому что я перемен не боюсь.

Называли Давидом в детстве,
А потом Epis и другой образ.
Время подростковое и внезапный переход,
Каждое воспоминание для меня что-то значит.
Опустился на дно, вышел на прямую,
Дорога к вершине через путь жалкий.
Любим сильно, не плачем слишком много,
Жизнь — это прямая, а не круг.

Снова переношусь на петлю бита,
Потому что не могу обуздать восторг.
Вспоминаю времена, ты знаешь меня по этому,
Что первую рюмку выпил со своим другом.
Что пятый альбом выиграет, не проиграет,
Что снова накормлю голодных слушателей.
Что есть безумцы и есть неудачники,
Я тебе помогу, если тебе придется вернуться на щите.
Хочешь со мной танцевать, я не умею,
Не хочу продавать музыку за бумагу.
Хочу, чтобы ты оценил и пошел за мной,
Переход вверх, ты идешь на дно.
Я уже там был, проигравший безумец,
В парке после наступления темноты, водка и скамейка.
Пруд и островок, и дорога из ада,
Переход к живым, начинаю спектакль.

Называли Давидом в детстве,
А потом Epis и другой образ.
Время подростковое и внезапный переход,
Каждое воспоминание для меня что-то значит.
Опустился на дно, вышел на прямую,
Дорога к вершине через путь жалкий.
Любим сильно, не плачем слишком много,
Жизнь — это прямая, а не круг.