Lyrics and translation Ewa Demarczyk - Panna Śnieżna

Panna Śnieżna

Senne pokoje
My we dwoje.
Szepczesz: "Przysięgi nie naruszę..."
Oczy.
Niebieskim lodem twoje
Oczy
Lustrują lodem duszę
Tyżeś to tutaj? Czyżby
Czyżby?
Moja srebrzysta panno jasna
(To zamieć której pęd muzyczny
Ulotną falą mnie pogłaskał)
Przędąc
Swą delikatną wełnę
Będąc
Jak śmiech i płacz poecie
Wsączyłaś się przez okno szczelne
Śnieżnym i kruchym białokwieciem.
Kurzy śnieg mokry
Muślinowy
Jak lilia w przezroczystej dłoni.
Okryj
Mnie płaszczem siwym szronie
Otul obrusem swym lodowym
Rano
Przyjaciel twój
Uśpiony
Nie drgnie odbitym w lustrze ciałem
Zawiśnie mętny krąg czerwony
W obłoku już osierociałym

Снегурочка

Сонные комнаты,
Мы вдвоём.
Шепчешь: "Клятвы не нарушу..."
Глаза.
Голубым льдом твои
Глаза
Осматривают ледяным взглядом душу.
Ты ли это здесь? Неужели
Неужели?
Моя серебристая дева светлая
(Чей музыкальный порыв как метель
Меня мимолетной волной ласкал?)
Прядя
Свою тонкую шерсть,
Будучи
Как смех и плач для поэта,
Просочилась ты в плотно закрытое окно
Снежным и хрупким подснежником.
Курится снег мокрый,
Муслиновый,
Как лилия в прозрачной ладони.
Укрой
Меня плащом седым, иней,
Накрой скатертью своей ледяной.
Утром
Друг твой,
Уснувший,
Не шелохнётся, отражаясь в зеркале,
Зависнет мутный круг багровый
В облаке, уже осиротевшем.