Lyrics and translation Exit - Rautalankaa

Rautalankaa

Älä kilpeäsi nosta,
En käännyttää sua aio,
Se on näännyttänyt joskus minutkin.
Ota kypäräsi päästä,
En satuttaa sua tahdo,
Se vain kaduttaisi mua sittemmin.
Niin monta pientä polkua ja valtatietä,
Kulkenut oon etsiessä suuntaa oikeaa,
Ja totuudesta ollu liian montaa mieltä,
Noussu huutomerkin päälle seisomaan.
Se on kultaa, joka hiekan sekaan unohtuu.
Se on tulta, joka turhaan roihuun tukehtuu.
Se on rakastaa ja rakastaa ja rakastaa,
Lähimmäistä, itseään ja Jumalaa.
Se on väännettyä rautalankaa.
Mihin uskot sama sille,
En vie sua käräjille,
Sitä iestä mä en suostu kantamaan.
Pieni rahtu rakkaudesta,
Aidosta laupeudesta,
Niiden laidoista jos joskus otteen saan.
Niin monta pientä polkua ja valtatietä,
Kulkenut oon etsiessä suuntaa oikeaa,
Ja totuudesta ollu liian montaa mieltä,
Noussu huutomerkin päälle seisomaan.
Se on kultaa, joka hiekan sekaan unohtuu.
Se on tulta, joka turhaan roihuun tukehtuu.
Se on rakastaa ja rakastaa ja rakastaa,
Lähimmäistä, itseään ja Jumalaa.
Se on kultaa, joka hiekan sekaan unohtuu.
Se on tulta, joka turhaan roihuun tukehtuu.
Se on rakastaa ja rakastaa ja rakastaa,
Lähimmäistä, itseään ja Jumalaa.
Se on väännettyä rautalankaa.
Se on väännettyä rautalankaa.
Se on kolme suurta rautanaulaa.

Струнная музыка

Не поднимай свой щит,
Я не собираюсь тебя отворачивать,
Это и меня когда-то изводило.
Сними свой шлем,
Я не хочу причинить тебе боль,
Потом я бы просто пожалел об этом.
Столько маленьких тропинок и магистралей,
Я прошел в поисках верного пути,
И о правде было слишком много мнений,
Встал на вершину восклицательного знака.
Это золото, которое теряется в песке.
Это огонь, который напрасно задыхается в пламени.
Это любить, любить и любить,
Ближнего, себя и Бога.
Это — гнутая проволока.
Во что веришь, тому и следуй,
Я не поведу тебя в суд,
Этого бремени я нести не согласен.
Малая толика любви,
Истинной милости,
Если я когда-нибудь смогу ухватиться за их края.
Столько маленьких тропинок и магистралей,
Я прошел в поисках верного пути,
И о правде было слишком много мнений,
Встал на вершину восклицательного знака.
Это золото, которое теряется в песке.
Это огонь, который напрасно задыхается в пламени.
Это любить, любить и любить,
Ближнего, себя и Бога.
Это золото, которое теряется в песке.
Это огонь, который напрасно задыхается в пламени.
Это любить, любить и любить,
Ближнего, себя и Бога.
Это — гнутая проволока.
Это — гнутая проволока.
Это три больших железных гвоздя.