Lyrics and translation Fivos Delivorias - I Gineka Tou Patokou

I Gineka Tou Patokou

Απ' όλες τις γυναίκες των φίλων μου
Ποια είναι η πιο αγγελική;
Ποια του κρατάει το χέρι πάντα στην καρδιά;
Ποια τον ακούει απ' όλες πιο προσεκτικά;
Ποια όταν μαζί του διαφωνεί κάνει καλά
Και ρίχνει και σε μας καμιά ματιά;
Δεν είναι η γυναίκα του Μηνά
Ούτ' η γυναίκα του Ιωσήφ
Του Δημητράκη, του Θανάση, του Αλέξη, του Κοσμά
Δεν είν' του Σπόγγου
Ούτε του Παπαδάκη, ούτε του Κώστα Ρόκκου
Ούτε του Γιάννη του τενίστα ή του χαμένου του Βουρνά,
Είν' η γυναίκα του Πατώκου
Απ' όλες τις γυναίκες των φίλων μου
Ποια τον φροντίζει πιο καλά;
Ποια μαγειρεύει μόνο συνταγές κρυφές;
Ποια υφαίνει τις νυχτερινές του φορεσιές;
Ποια του χορεύει με παλιές μας μουσικές
Και ρίχνει και σε μας κλεφτές ματιές;
Δεν είναι καμιά πλατινέ ξανθιά
Ούτε κανένα κοκαλιάρικο μοντέλο
Ούτε φοιτήτρια μ' αρβύλες και γυαλιά
Δεν είν' σαν τη Ροζίτα Σώκου
Σα φελάχα του Μαρόκου
Σαν την Κάραλη δε λέει τα μισά στα Γαλλικά
Είν' η γυναίκα του Πατώκου

Απ' όλες τις γυναίκες των φίλων μου
Ποια είν' η πιο εμπνευστική;
Ποια βγάζει αστράκια απ' τη σκληρή τη μοναξιά;
Και μελωδίες από τα χείλια τα σφιχτά;
Ποια εγκυμονεί τα ομορφότερα παιδιά
Και ρίχνει και σε μας καμιά ματιά;
Δεν τηνε ξέρουν στα περιοδικά
Δεν είναι η Όλιβ του Ποπάυ
Του Κωστόπουλου η γυναίκα
Ή ο άντρας του Ρουβά
Δεν είναι σύζυγος Πασόκου
Σιωπηλή του Αγγελόπουλου
Δεν είναι θεωρία μέσα σ' άρρωστα μυαλά.
Είν' η γυναίκα του Πατώκου.

Жена Патокоса

Из всех женщин моих друзей,
Кто же самая ангельская?
Кто всегда держит его за руку, прижимая к сердцу?
Кто слушает его внимательнее всех?
Кто, когда не соглашается с ним, делает это так мило
И бросает взгляд на нас?
Это не жена Минаса,
Ни жена Иосифа,
Димитриса, Танасиса, Алексиса, Космы,
Это не жена Спонга,
Ни Пападакиса, ни Костаса Роккоса,
Ни теннисиста Янниса, ни пропавшего Бурна,
Это жена Патокоса.
Из всех женщин моих друзей,
Кто заботится о нем лучше всех?
Кто готовит только по секретным рецептам?
Кто ткет его ночные одеяния?
Кто танцует для него под старые наши мелодии
И бросает на нас украдкой взгляды?
Это не какая-нибудь платиновая блондинка,
Никакая тощая модель,
Ни студентка в ботинках и очках,
Это не Розита Соку,
Не феллаха из Марокко,
Она не говорит, как Карали, половину по-французски,
Это жена Патокоса.

Из всех женщин моих друзей,
Кто самая вдохновляющая?
Кто высекает искры из сурового одиночества
И мелодии из плотно сжатых губ?
Кто вынашивает самых прекрасных детей
И бросает на нас взгляды?
О ней не пишут в журналах,
Это не Олив из мультика про морячка Попая,
Не жена Костопулоса,
Или муж Руваса,
Это не супруга Пасокоса,
Безмолвная спутница Ангелопулоса,
Это не теория в больных умах.
Это жена Патокоса.