Lyrics and translation Floral Bugs feat. Opał - Zombie

Zombie

Zombie, jak zombie
Zombie, półprzytomny
Jak zombie, zombie
Jak zombie

Mam nowy outfit, na mnie łeb meduzy, bo mordo już chodzę w Versace
I ta głowa z mitów zamieniła mi serce w kamień
A i tak się wciąż na nią patrzę
I znów robię drinka w którego w skład wchodzi
Kostka zimnych uczuć pomieszana z płaczem
Za płaszcze mam stragan starganych emocji
Którymi jak zawsze nie dzielę się z światem
Chodzę jak zombie, się włóczę przez miasto
Jak zombie, za mną moja horda jak zombie
Choć czuje się sam tak jak zombie
Mam uśmiech na twarzy
Lecz ciało mam w dziurach jak Kanciastoporty
Jak pójdziemy razem do łóżka
To proszę cię potnij mnie i trzymaj mocno za szyję
I podrap mnie do krwi, daj klamkę pod szczękę
Skacz po mnie krzycząc, że mnie kurwa zabijesz
Odbezpiecz tą klamkę i wsadź mi ją w usta
To może wreszcie kurwa powiem, że żyję
A jak w moich oczach dalej będzie pustka
To pochyl się i błagam szepnij swe imię
Pancerz pokrywam hajsem
Ocieram znowu łzy zmiętym banknotem
Sam w aucie z życia pełną garścią
Zabieram co mogę, żeby nie uciekło przez palce
Tak wiele tłamszę, tak mało znasz mnie
I znów wieczorem siadam do spowiedzi przed majkiem
Ciało jest martwe, wnętrze jest martwe
Patrzę w swe oczy i chyba umarłem
I chyba umarłem i chyba umarłem kurwa

Jestem znów tak bardzo pusty i znów włóczę się jak zombie
W oczach widzę pustkę, panicznie szukam emocji
Tak bardzo chciałbym poczuć coś, więc błagam weź mnie dotknij
Rozkładam skrzydła, a mój lot krwią wpisze do historii
Jestem znów tak bardzo pusty i znów włóczę się jak zombie
W oczach widzę pustkę, panicznie szukam emocji
Tak bardzo chciałbym poczuć coś, więc błagam weź mnie dotknij
Rozkładam skrzydła, a mój lot krwią wpisze do historii

Czuję tą dumę przez klatkę w tym bloku
A gubię się w tłumie, ale ujdzie w tłoku
Dwa palce w górę za pokój, strumień amoku to stłumię gdzieś w środku
Burzę swój spokój i czekam na burzę z piorunem, co zasłoni lunę
Bo światło to sprawia, że iść już nie umiem
Jak znajdę kierunek to przyśpieszę kroku
Się sypię jak popiół
Brak pomysłu jak mam to zmienić
Się sypię jak popiół w natłoku tych cieni
Z popiołu po trochu się narodzi Feniks
Wtapiam się w chodnik, zastygam jak pomnik
Bez celu jak zombie mi podają skręta
Mówią, "Zapomnij o błędach"
Ja zapomniałem by pamiętać, brat
O snach, o drzwiach gdzie czas sprawia, że frunę
Co? Jak? To? Tak?
Dlaczego nie można spadać w górę
Pili tam, palili, wierzyli w nas
Pełne backstage tych pustych szmat
Znam tych, co by się zamienili ot tak
A ja dalej szukam gdzie ikigai

Jestem znów tak bardzo pusty i znów włóczę się jak zombie
W oczach widzę pustkę, panicznie szukam emocji
Tak bardzo chciałbym poczuć coś, więc błagam weź mnie dotknij
Rozkładam skrzydła, a mój lot krwią wpisze do historii
Jestem znów tak bardzo pusty i znów włóczę się jak zombie
W oczach widzę pustkę, panicznie szukam emocji
Tak bardzo chciałbym poczuć coś, więc błagam weź mnie dotknij
Rozkładam skrzydła, a mój lot krwią wpisze do historii

Зомби

Зомби, как зомби
Зомби, полусонный
Как зомби, зомби
Как зомби

У меня новый наряд, на мне голова медузы, ведь, бро, я уже хожу в Versace
И эта голова из мифов превратила мое сердце в камень
А я всё равно продолжаю на неё смотреть
И снова делаю напиток, в состав которого входит
Кубик холодных чувств, смешанный со слезами
Вместо плащей у меня лоток истерзанных эмоций
Которыми, как всегда, я не делюсь с миром
Хожу как зомби, брожу по городу
Как зомби, за мной моя орда, как зомби
Хотя чувствую себя одиноким, как зомби
У меня улыбка на лице
Но тело в дырах, как Губка Боб
Если мы пойдем вместе в постель
То прошу тебя, порежь меня и держи крепко за шею
И поцарапай меня до крови, дай засов под челюсть
Прыгай по мне, крича, что ты, блядь, убьешь меня
Открой этот засов и вставь мне его в рот
Тогда, может быть, наконец, блядь, я скажу, что живу
А если в моих глазах всё ещё будет пустота
То наклонись и, умоляю, прошепчи свое имя
Покрываю броню деньгами
Снова вытираю слезы мятой купюрой
Один в машине с полной горстью жизни
Забираю всё, что могу, чтобы не ускользнуло сквозь пальцы
Так много подавляю, так мало ты меня знаешь
И снова вечером сажусь на исповедь перед микрофоном
Тело мертво, внутри мертво
Смотрю в свои глаза и, кажется, умер
И, кажется, умер, и, кажется, блядь, умер

Я снова так пуст и снова брожу, как зомби
В глазах вижу пустоту, панически ищу эмоции
Так сильно хочу что-то почувствовать, поэтому, умоляю, прикоснись ко мне
Разворачиваю крылья, и мой полет кровью впишется в историю
Я снова так пуст и снова брожу, как зомби
В глазах вижу пустоту, панически ищу эмоции
Так сильно хочу что-то почувствовать, поэтому, умоляю, прикоснись ко мне
Разворачиваю крылья, и мой полет кровью впишется в историю

Чую эту гордость сквозь клетку в этом блоке
И теряюсь в толпе, но сойдет в давке
Два пальца вверх за мир, поток безумия заглушу где-то внутри
Разрушаю свой покой и жду грозу с молнией, которая закроет луну
Потому что этот свет мешает мне идти
Как найду направление, то ускорю шаг
Рассыпаюсь, как пепел
Нет идей, как это изменить
Рассыпаюсь, как пепел, в нагромождении этих теней
Из пепла понемногу родится Феникс
Вплавляюсь в тротуар, застываю, как памятник
Без цели, как зомби, мне подают косяк
Говорят: "Забудь об ошибках"
Я забыл, чтобы помнить, брат
О снах, о дверях, где время заставляет меня летать
Что? Как? Это? Так?
Почему нельзя падать вверх?
Пили там, курили, верили в нас
Бэкстейдж полон этих пустых шлюх
Знаю тех, кто бы поменялся вот так
А я всё ещё ищу, где икигай

Я снова так пуст и снова брожу, как зомби
В глазах вижу пустоту, панически ищу эмоции
Так сильно хочу что-то почувствовать, поэтому, умоляю, прикоснись ко мне
Разворачиваю крылья, и мой полет кровью впишется в историю
Я снова так пуст и снова брожу, как зомби
В глазах вижу пустоту, панически ищу эмоции
Так сильно хочу что-то почувствовать, поэтому, умоляю, прикоснись ко мне
Разворачиваю крылья, и мой полет кровью впишется в историю