Lyrics and translation Frans Duijts - Nee Niet Zeggen Hoe Ik Leven Moet

Nee Niet Zeggen Hoe Ik Leven Moet

Als kind was ik al vrij gevochten
Ging altijd m'n eigen weg
En de mensen die me echt niet mochten
Zeiden steeds van jou komt niets terecht
M'n wilde haren zijn verdwenen
In jouw armen vond ik rust
Je gaf me altijd alle vrijheid
Daar ben ik me heel goed van bewust

Maar nee, je moet mij niet zeggen hoe ik leven moet
Laat mij m'n eigen gang maar gaan
Ik blijf bij jou in voor en tegenspoed
Ik ga nooit bij jou vandaan
Maar nee, je moet mij niet zeggen hoe ik leven moet
Laat mij m'n eigen gang maar gaan
Ik blijf bij jou in voor en tegenspoed
Ik hen het altijd zo gedaan

Ik hoor de leraar nog steeds schreeuwen
Toen ik knalhard met de schooldeur sloeg
Luister jongen, jij laat je niets leren
Ga je maar studeren in de kroeg
M'n wilde haren zijn verdwenen
In jouw armen vond ik rust
Je gaf me altijd alle vrijheid
Daar ben ik me heel goed van bewust

Maar nee, je moet mij niet zeggen hoe ik leven moet
Laat mij m'n eigen gang maar gaan
Ik blijf bij jou in voor en tegenspoed
Ik ga nooit bij jou vandaan
Maar nee, je moet mij niet zeggen hoe ik leven moet
Laat mij m'n eigen gang maar gaan
Ik blijf bij jou in voor en tegenspoed
Ik heb het altijd zo gedaan

Ik wil af en toe m'n vrijheid
Met wat vrienden naar de kroeg
Ik kijk niet naar andere vrouwen
Schat ik heb aan jou genoeg

Nee, je moet mij niet zeggen hoe ik leven moet
Laat mij m'n eigen gang maar gaan
Ik blijf bij jou in voor en tegenspoed
Ik ga nooit bij jou vandaan
Maar nee, je moet mij niet zeggen hoe ik leven moet
Laat mij m'n eigen gang maar gaan
Ik blijf bij jou in voor en tegenspoed
Ik heb het altijd zo gedaan

Не говори мне, как жить

Ребенком я был свободолюбивым,
Всегда шел своим путем.
И люди, которым я не нравился,
Все твердили: "Из тебя ничего не выйдет".
Моя буйная молодость прошла,
В твоих объятиях я нашел покой.
Ты всегда давала мне свободу,
Я это очень ценю, родная.

Но нет, не говори мне, как жить,
Позволь мне идти своей дорогой.
Я останусь с тобой и в радости, и в горе,
Я никогда тебя не покину.
Но нет, не говори мне, как жить,
Позволь мне идти своей дорогой.
Я останусь с тобой и в радости, и в горе,
Я всегда так поступал.

Я до сих пор слышу крик учителя,
Когда я с грохотом хлопнул дверью школы.
"Слушай, парень, ты ничему не учишься,
Иди-ка лучше учись в кабаке".
Моя буйная молодость прошла,
В твоих объятиях я нашел покой.
Ты всегда давала мне свободу,
Я это очень ценю, родная.

Но нет, не говори мне, как жить,
Позволь мне идти своей дорогой.
Я останусь с тобой и в радости, и в горе,
Я никогда тебя не покину.
Но нет, не говори мне, как жить,
Позволь мне идти своей дорогой.
Я останусь с тобой и в радости, и в горе,
Я всегда так поступал.

Мне нужна иногда моя свобода,
Сходить с друзьями в бар.
Я не смотрю на других женщин,
Милая, мне достаточно тебя одной.

Нет, не говори мне, как жить,
Позволь мне идти своей дорогой.
Я останусь с тобой и в радости, и в горе,
Я никогда тебя не покину.
Но нет, не говори мне, как жить,
Позволь мне идти своей дорогой.
Я останусь с тобой и в радости, и в горе,
Я всегда так поступал.