Lyrics and translation George Dalaras - Isouna Feggari

Isouna Feggari

Πράσινο σκοτάδι απ' τα μάτια σου βαμμένο
χίμηξε κι απόψε να με βρει
κι έγινε το σπίτι ένα δάσος πετρωμένο
πού 'μοιαζαν τα δέντρα του σταυροί.

Έρημο τραγούδι από αίμα κι από χιόνι
κλαίει στα παλιά μου τα χαρτιά
όπως το φτωχό μου το κορμί που δεν παλιώνει
για να το πετάξω στη φωτιά.

Ήσουνα φεγγάρι κι ήμουνα πουλί
πέταξα ψηλά για να σε φτάσω
κι όταν σ' είχα φτάσει μέχρι το φιλί
σ' έσβησ' η ανατολή.

Tu étais la lune

Un vert crépuscule, peint dans tes yeux,
est venu ce soir me trouver
et ma maison est devenue une forêt de pierre
où les arbres ressemblaient à des croix.

Un chant désolé de sang et de neige
pleure sur mes vieux papiers
comme mon pauvre corps qui ne vieillit pas
pour que je le jette au feu.

Tu étais la lune et j'étais un oiseau
j'ai volé haut pour te rejoindre
et quand je t'ai atteint jusqu'au baiser
ton lever de soleil s'est éteint.