Lyrics and translation Giannis Haroulis - To Tipote

To Tipote

Με το πάτημά μου βλάστησε
το βοτάνι που λυτρώνει,
και με τη ζωή μου ολάνθισε,
και στην έρημο φυτρώνει.

Το βοτάνι της ανάστασης!
Πότε θα 'ρθει η ώρα, η ώρα
ν' απλωθεί μες απ' την έρημο
στην πολύκοσμη τη χώρα!

Ν' ανακράξει ο κόσμος κόβοντας
τ' άνθια σου τα νικηφόρα
κι ανασαίνοντας τα μύρα τους –
πότε θα 'ρθει η ώρα, η ώρα!

Ω το υπέρτατο τ' ανάσασμα,
ω το ανάκρασμα της νίκης
ύστερ' από κάτεργα σκλαβιάς
κι από χρόνια καταδίκης!

Κι αν προφήτες θέλει και καλά,
θεών τρανούς διαλαλητάδες,
κι αν τεχνίτες θέλει και καλά,
κάθε ειδώλου δουλευτάδες.

Είμ' εγώ ο προφήτης, είμ' εγώ,
κι ήρθα εδώ να διαλαλήσω
βασιλιά θεό το Τίποτε
στον αιώνα εμπρός και πίσω.

Χωρίς έχτρα, χωρίς έρωτα,
ο τεχνίτης ήρθα εδώ
για των ψευτονείρων σου, άνθρωπε,
το ναό να πλάσω εγώ.

Τέρας άγαλμα το Τίποτε
μ' όλες τις θρησκείες της πλάσης,
τέρας για να φοβηθείς
και μαζί για να γελάσεις!

To Tipote

With my step, the herb sprouted,
the herb that redeems,
and with my life it flourished,
and in the desert it grows.

The herb of the resurrection!
When will the time come, the time
to spread through the desert
in the populous country!

To cry out to the world cutting
your victorious flowers
and breathing their myrrh –
when will the time come, the time!

Oh, the supreme breath,
oh, the song of victory
after the galleys of slavery
and years of condemnation!

And if it wants prophets as well,
great heralds of gods,
and if it wants artisans, as well,
workers of every idol.

I am the prophet, I am,
and I came here to proclaim
the god king nothingness
in the century ahead and behind.

Without rancor, without love,
I, the artisan, came here
to mold the temple of your false dreams,
oh, man.

A monstrous statue is nothingness
with all the religions of creation,
a monster to make you afraid
and also to make you laugh!