Lyrics and translation Giorgos Mazonakis - Ores Mikres

Από παιδί
Είμαι ένα σώμα που 'χει ρίζα στον αέρα
Σώμα φυγής
Μα εγώ παρέμεινα κι εσύ πήγες πιο πέρα
Μάταια σ' αναζητώ
Ό,τι και να θέλησα, άγρια μέλισσα
Και μου 'χει μείνει το κεντρί -στο χέρι- βέρα
Ώρες μικρές στα σκοτεινά
Του πόνου πιάνω τη συχνότητα
Σε θέλω τραγικά
Στην ταραγμένη μου ψυχή
Θα είσαι πάντα εκκρεμότητα
Σαν πόρτα ανοιχτή
Που λείπεις, μου 'πεσε βαρύ
Με αναμνήσεις σιγοκαίγομαι
Και λιώνω σαν κερί
Κι αφού Θεός που συγχωρεί
Εγώ δε λέγομαι
Να καίγεσαι, όπως καίγομαι
Το ξέρω πως
Το μπλε στα μάτια μου δεν είναι ακρογιάλι
Λάμπω σαν φως
Μα το σκοτάδι στο σημάδι έχω βάλει
Αν με δεις, να θυμηθείς
Ότι με κατοίκησες κι ότι με νίκησες
Δίχτυ πως μ' έπιασε ο καημός απόψε πάλι

От ребенка
Я тело, что у него корень в воздухе
Тело исчезает
Но я стояла, а ты поехал дальше
Напрасно я ищу
Все,что я хотел, дикие пчелы
И у меня осталась жало -в руке - обручальное кольцо
Часы малые в темноте
Боли каждую секунду
Я хочу тебя ужасно
В проблемном душу
Ты всегда будешь в ожидании
Как будто дверь открыта
Что скучаю по тебе, я уронила тяжелый
С воспоминаниями σιγοκαίγομαι
И тает, как воск
А после того, как Бог, который прощает
Я не меня зовут
Чтобы гореть, как я горю
Я знаю, что
Синь в глаза мне не ακρογιάλι
Сияет, как свет
Но в темноте в знак я поставил
Если посмотреть, вспомнить
Что с κατοίκησες а что ты победил меня
Сеть, что на меня нашло мой καημός сегодня снова