Ta Kataferame Loipon (Dr.Andrew Mix) - Giorgos Mazonakis translation in French

Ta Kataferame Loipon (Dr.Andrew Mix)

Τα καταφέραμε λοιπόν
Τα καταφέραμε λοιπόν, χτίσαμε όγκους με μπετόν
να φυλακίσουμε την άμοιρη ζωή μας
νιώσαμε πιο ανασφαλείς, βάλαμε πόρτες ασφαλείας
κυκλοφορούν εγκληματίες μεταξύ μας

Βγάλαμε από το μυαλό κάθε μας όνειρο τρελό
κόψαμε κάθε μας μικρή επιθυμία
χωρίς να ψάξουμε πολύ με στην ψυχή μας την δειλή
που τη φοβάται την ζωή γιατί είναι μια
Γιατί είναι μια.

Εγώ τη θέλω τη ζωή χωρίς κανόνες
τετράγωνες οι λογικές και οι οθόνες
Θέλω να βλέπω τον ορίζοντα μπροστά μου
να μοιάζει λίγο η ζωή στα όνειρά μου

Τα καταφέραμε λοιπόν

Τα καταφέραμε λοιπόν με ασπιρίνες και depon
ισοφαρίζουμε τον πόνο στο κεφάλι
Τεχνολογία υψηλή μας καθηλώνει στο γυαλί
την μοναξιά μας να την κάνει πιο μεγάλη

Είναι τα λόγια μας πολλά μα δεν κοιτάζουμε ψηλά
γιατί το ύψος και το ρίσκο μας φοβίζει
είμαστε άνθρωποι γι' αυτό και στο μικρό μας εαυτό
ποτέ δεν ξέρουμε στ' αλήθεια τι αξίζει
Τι αξίζει...

Εγώ τη θέλω τη ζωή χωρίς κανόνες
τετράγωνες οι λογικές και οι οθόνες
θέλω να βλέπω τον ορίζοντα μπροστά μου
να μοιάζει λίγο η ζωή στα όνειρά μου

Τα καταφέραμε λοιπόν

Εγώ τη θέλω τη ζωή χωρίς κανόνες
τετράγωνες οι λογικές και οι οθόνες
Εγώ τηθέλω τη ζωή ακροβασία
ανάμεσα στη λογική και φαντασία
Εγώ τη θέλω τη ζωή
Τα καταφέραμε λοιπόν

Τα καταφέραμε λοιπόν

On y est finalement arrivés (Dr.Andrew Mix)

On y est finalement arrivés
On y est finalement arrivés, on a construit des masses de béton
pour emprisonner notre pauvre vie
On s'est sentis plus en danger, on a installé des portes blindées
des criminels circulent parmi nous

On a chassé de notre esprit chaque rêve fou
on a coupé court à chaque petit désir
sans trop chercher au fond de notre âme craintive
qui a peur de la vie parce qu'elle est unique
Parce qu'elle est unique.

Moi, je veux la vie sans règles, ma belle
les logiques et les écrans sont carrés
Je veux voir l'horizon devant moi
que la vie ressemble un peu à mes rêves

On y est finalement arrivés

On y est finalement arrivés avec des aspirines et du Depon
on compense la douleur dans la tête
La haute technologie nous cloue au verre
pour amplifier notre solitude

On parle beaucoup mais on ne regarde pas vers le haut
parce que la hauteur et le risque nous effraient
nous sommes humains, c'est pourquoi dans notre petit moi
on ne sait jamais vraiment ce qui vaut la peine
Ce qui vaut la peine...

Moi, je veux la vie sans règles, ma belle
les logiques et les écrans sont carrés
Je veux voir l'horizon devant moi
que la vie ressemble un peu à mes rêves

On y est finalement arrivés

Moi, je veux la vie sans règles, ma belle
les logiques et les écrans sont carrés
Moi, je veux une vie en équilibre
entre la logique et l'imagination
Moi, je veux la vie
On y est finalement arrivés

On y est finalement arrivés