Lyrics and translation Giorgos Mazonakis - Terma (Remixed)

Terma (Remixed)

κι'ανοιγω τερμα την φωνη που λεει τερμα την αλλη που σε νοσταλγει την πληρωσα με αιμα την θυμηση σου εγκαταλειπω αφου το ιδιο δεν σου λειπω
κι'ανοιγω τερμα την φωνη που λεει τερμα την αλλη που σε νοσταλγει την πληρωσα με αιμα κι'αν το παραπονο με παρει δεν στην χρωσταω τετοια χαρη λευκο χαρτι σε ριχνω πια στου αναπτηρα την φωτια
νυχτα κενη θησιο γκαζι
η νυχτα αφιλοξενη σου μοιαζει
σε ερημα σπιτια και κολωνες
η διαλειμενες μας εικονες
στα ανωερα σε ανακρινω
την μοναξια μου ολη πινω
και σε ταγα σε καφενειο
μεσ το μυαλο μου παιζουν δυο φωνες
κι'ανοιγω τερμα την φωνη που λεει τερμα την αλλη που σε νοσταλγει την πληρωσα με αιμα την θυμηση σου εγκαταλειπω αφου το ιδιο δεν σου λειπω
κι'ανοιγω τερμα την φωνη που λεει τερμα την αλλη που σε νοσταλγει την πληρωσα με αιμα κι'αν το παραπονο με παρει δεν στην χρωσταω τετοια χαρη λευκο χαρτι σε ριχνω πια στου αναπτηρα την φωτια
κοντρα ο καιρος στην ανηφορα
εσεις τα απορρηματοφορα
μαζι με τα αλλα τα σκουπιδια
χωρις αρωματα στολιδια
μεθαυριο σβησμενο φαρο
σαν το βρεγμενο μου τσιγαρο
θα περνεις οσο το αντιο
και μια θα ακουω απ'τις δυο φωνες
κι'ανοιγω τερμα την φωνη που λεει τερμα την αλλη που σε νοσταλγει την πληρωσα με αιμα τηη θυμηση σου εγκαταλειπω αφου το ιδιο δεν σου λειπω
κι'ανοιγω τερμα την φωνη που λεει τερμα την αλλη που σε νοσταλγει την πληρωσα με αιμα κι'αν το παραπονο με παρει δεν στην χρωσταω τετοια χαρη λευκο χαρτι σε ριχνω πια στου αναπτηρα την φωτια
κι'ανοιγω τερμα την φωνη που λεει τερμα την αλλη που σε νοσταλγει την πληρωσα με αιμα την θυμηση σου εγκαταλειπω αφου το ιδιο δεν σου λειπω
κι'ανοιγω τερμα την φωνη που λεει τερμα την αλλη που σε νοσταλγει την πληρωσα με αιμα κι'αν το παραπονο με παρει δεν στην χρωσταω τετοια χαρη λευκο χαρτι σε ριχνω πια στου αναπτηρα την φωτια

Terma (Remixed)

J'ouvre à fond la voix qui dit stop, l'autre qui te manque, je l'ai payé avec mon sang, je laisse tomber ton souvenir, puisque tu ne me manques pas de la même manière
J'ouvre à fond la voix qui dit stop, l'autre qui te manque, je l'ai payé avec mon sang, et si le regret me prend, je ne te dois pas cette faveur, un papier blanc, je te jette maintenant dans le feu du briquet
Nuit vide, essence, gaz
La nuit inhospitalière te ressemble
Dans des maisons vides et des poteaux
Nos images intermittentes
Dans les hauteurs, je t'interroge
Je bois toute ma solitude
Et dans un café
Dans mon esprit, deux voix jouent
J'ouvre à fond la voix qui dit stop, l'autre qui te manque, je l'ai payé avec mon sang, je laisse tomber ton souvenir, puisque tu ne me manques pas de la même manière
J'ouvre à fond la voix qui dit stop, l'autre qui te manque, je l'ai payé avec mon sang, et si le regret me prend, je ne te dois pas cette faveur, un papier blanc, je te jette maintenant dans le feu du briquet
Le temps est contre moi dans la montée
Vous, les poubelles
Avec les autres ordures
Sans parfums ni bijoux
Après-demain, phare éteint
Comme ma cigarette mouillée
Tu prendras autant que l'au revoir
Et j'entendrai une de ces deux voix
J'ouvre à fond la voix qui dit stop, l'autre qui te manque, je l'ai payé avec mon sang, je laisse tomber ton souvenir, puisque tu ne me manques pas de la même manière
J'ouvre à fond la voix qui dit stop, l'autre qui te manque, je l'ai payé avec mon sang, et si le regret me prend, je ne te dois pas cette faveur, un papier blanc, je te jette maintenant dans le feu du briquet
J'ouvre à fond la voix qui dit stop, l'autre qui te manque, je l'ai payé avec mon sang, je laisse tomber ton souvenir, puisque tu ne me manques pas de la même manière
J'ouvre à fond la voix qui dit stop, l'autre qui te manque, je l'ai payé avec mon sang, et si le regret me prend, je ne te dois pas cette faveur, un papier blanc, je te jette maintenant dans le feu du briquet