Terma - Giorgos Mazonakis translation in Russian

Terma

Νύχτα κενή, Θησείο, Γκάζι
Νύχτα αφιλόξενη σου μοιάζει
Σ' έρημα σπίτια και κολώνες
Οι διαλυμένες μας εικόνες

Στα νοερά σε ανακρίνω
Τη μοναξιά μου όλη πίνω
Και σαν καβγάς σε καφενείο
Μες στο μυαλό μου παίζουν δυο φωνές

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Τη θύμησή σου εγκαταλείπω
Αφού το ίδιο δε σου λείπω

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Κι αν το παράπονο με πάρει
Δεν στη χρωστάω τέτοια χάρη
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
Στου αναπτήρα τη φωτιά

Κόντρα καιρός στην ανηφόρα
Εσύ στ' απορριμματοφόρα
Μαζί με τ' άλλα τα σκουπίδια
Χωρίς αρώματα, στολίδια

Με τ' αύριο σβησμένο φάρο
Σαν το βρεγμένο μου τσιγάρο
Θα περισώσω το αντίο
Και μια θ' ακούω απ' τις δυο φωνές

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Τη θύμησή σου εγκαταλείπω
Αφού το ίδιο δε σου λείπω

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Κι αν το παράπονο με πάρει
Δεν στη χρωστάω τέτοια χάρη
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
Στου αναπτήρα τη φωτιά

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Τη θύμησή σου εγκαταλείπω
Αφού το ίδιο δε σου λείπω

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
Που λέει τέρμα
Την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
Κι αν το παράπονο με πάρει
Δεν στη χρωστάω τέτοια χάρη
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
Στου αναπτήρα τη φωτιά

Край

Ночь пуста, Тисейо, Гази
Ночь без гостеприимства, как ты
В пустых домах и колоннах
Наши разбитые образы

В мыслях я допрашиваю тебя
Одиночество свое я пью до дна
И как ссора в кафе
В моем уме звучат два голоса

Я открываю настежь голос
Что говорит "хватит"
Другой, что тоскует по тебе
Я заплатил за него кровью
Твою память я оставляю
Ведь я тебе также не нужен

Я открываю настежь голос
Что говорит "хватит"
Другой, что тоскует по тебе
Я заплатил за него кровью
И если жалоба охватит меня
Я не обязан тебе такой милостью
Белый лист я бросаю
В пламя зажигалки

Против времени на подъеме
Ты в мусоровозе
Среди прочего хлама
Без ароматов, украшений

С завтрашним потухшим маяком
Как мой мокрый окурок
Я сохраню прощание
И буду слушать один из двух голосов

Я открываю настежь голос
Что говорит "хватит"
Другой, что тоскует по тебе
Я заплатил за него кровью
Твою память я оставляю
Ведь я тебе также не нужен

Я открываю настежь голос
Что говорит "хватит"
Другой, что тоскует по тебе
Я заплатил за него кровью
И если жалоба охватит меня
Я не обязан тебе такой милостью
Белый лист я бросаю
В пламя зажигалки

Я открываю настежь голос
Что говорит "хватит"
Другой, что тоскует по тебе
Я заплатил за него кровью
Твою память я оставляю
Ведь я тебе также не нужен

Я открываю настежь голос
Что говорит "хватит"
Другой, что тоскует по тебе
Я заплатил за него кровью
И если жалоба охватит меня
Я не обязан тебе такой милостью
Белый лист я бросаю
В пламя зажигалки