Lyrics and translation Giorgos Mazonakis - Timima

Πικρός καφές να πάνε κάτω τα αφανέρωτα
Με δαχτυλίδια του καπνού μου σε εξορκίζω
Στοίβα τα λάθη κι άλλα τόσα τα ασιδέρωτα
Θηρίο ανήμερο την τύχη μου τη βρίζω
Μα που θα πάει θα ξεχάσω ότι ξέχασε
Θα με τραβήξει η ζωή από το μανίκι
Μπαίνει η Άνοιξη με αρώματα της με έπιασε
Δεν εκδικούμαι μα υπάρχει θεία δίκη.
Βαρύ της φυγής σου το ΤΙΜΗΜΑ
Μελαγχολία και μάτια σπασμένα
Κάθε ίχνος δικό σου το έσβησα
Και κομμένα τα λόγια με σένα.
Πικρός καιρός μα δε θα πέσω στα πατώματα
Και ας με θέλησες εσύ ναυάγιο πλοίο
Από της Καστέλας τα στενά ως τα άσπρα χώματα
Σπάω τους δρόμους γυρισμούς σου να αποκλείω
Βαρύ της φυγής σου το ΤΙΜΗΜΑ
Μελαγχολία και μάτια σπασμένα
Κάθε ίχνος δικό σου το έσβησα
Και κομμένα τα λόγια με σένα.

Горький кофе, чтобы пойти вниз αφανέρωτα
С кольцами дыма я изгоняю тебя
Стек ошибки и больше их ασιδέρωτα
Зверь ανήμερο судьбу свою отрыжка
Но что будет идти забуду, что забыл
Будет тянуть жизнь из рукава
Входит Весна с ароматами на меня нашло
Не я возвращаю тебе обратно, но нет суда.
Тяжелый бегство тебе это.
Меланхолия и глаза сломанной
Каждый след твой стер
И вырезать слова с тобой.
Горький дым но я не лягу на пол
И пусть меня хотела, ты корабль, кораблекрушение
От Καστέλας узкие, как белые почвах
Я ломаю улицы вращений барабанов, чтобы твой исключаю
Тяжелый бегство тебе это.
Меланхолия и глаза сломанной
Каждый след твой стер
И вырезать слова с тобой.