Lyrics and translation Giorgos Mazonakis - Tosa Vradia

Στον εαυτό μου δε θ'απαντήσω
ποια μεθυσμένα χείλη πάω να φιλήσω
κι αυτή τη νύχτα που 'ναι μεγάλη
με ποιο κορμί χαμένο θα 'μαι πάλι
Τον εαυτό μου θα συγχωρέσω
που όλα όσα δε γουστάρω θα μπορέσω
πάλι τα ίδια θα καταφέρω.
Ούτε στο σπίτι να γυρίσω δε θα ξέρω
μοναξιά θάλασσα έφυγες και άδειασα.
Τόσα βράδια σκοτωμένα αποκλειστικά για σένα
δύσκολα ξημέρωσαν
ποιο ποτό πανάθεμά το να το πιω να πέσω κάτω
σα να με μαχαίρωσαν
Τόσα βράδια σκοτωμένα είναι ζωντανά για μένα
Μόνο συ τα ξέχασες
Γέμιζες την αγκαλιά μου τώρα στοίχειωσε η καρδιά μου
Σ' έχασα και μ' έχασες
Τον εαυτό μου θα συγχωρέσω
Που με χαμόγελο απ' το γκρεμό θα πέσω
Όλα τα λάθη για συντροφιά μου
Και από σένα τίποτα μπροστά μου.
Μοναξιά θάλασσα έφυγες και άδειασα.
Τόσα βράδια σκοτωμένα αποκλειστικά για σένα
δύσκολα ξημέρωσαν
ποιο ποτό πανάθεμά το να το πιω να πέσω κάτω
σα να με μαχαίρωσαν
Τόσα βράδια σκοτωμένα είναι ζωντανά για μένα
Μόνο συ τα ξέχασες
Γέμιζες την αγκαλιά μου τώρα στοίχειωσε η καρδιά μου
Σ' έχασα και μ' έχασες

Себе не θ'απαντήσω
какие пьяных губы пойду поцелую
и этой ночью, он большой
с какой тело пропавшего буду снова
Себя прощу
что все, что я не люблю, я смогу
опять же, смогу.
Ни домой вернуться не знаю
одиночество, море, ты ушел и я разобрала.
Столько ночей σκοτωμένα исключительно для тебя
вряд ли ξημέρωσαν
какой напиток проклятье, чтобы выпить, чтобы упасть вниз
как будто меня ударили ножом
Столько ночей σκοτωμένα они живые для меня
Только ты их забыл
Ты меня теперь преследует мое сердце
Я потерял тебя и ты
Себя прощу
Что это с улыбкой, чем с обрыва брошусь
Все ошибки мне компанию
И от тебя ничего перед собой.
Одиночество, море, ты ушел и я разобрала.
Столько ночей σκοτωμένα исключительно для тебя
вряд ли ξημέρωσαν
какой напиток проклятье, чтобы выпить, чтобы упасть вниз
как будто меня ударили ножом
Столько ночей σκοτωμένα они живые для меня
Только ты их забыл
Ты меня теперь преследует мое сердце
Я потерял тебя и ты