Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Άλλη
μια
μέρα,
μια
Δευτέρα
που
'ναι
ίδια
με
τις
άλλες
Еще
один
день,
такой
же
понедельник,
как
и
все
остальные
Βρώμικοι
δρόμοι,
ο
χειμώνας
και
στα
τζάμια
μου
ψιχάλες
Грязные
улицы,
зима
и
капли
дождя
на
моих
стеклах
Μάτια
νυσταγμένα,
πρόσωπα
θλιμμένα
Усталые
глаза,
печальные
лица
Βήματα
βαριά,
αργά
και
πάντα
λασπωμένα
Тяжелые
шаги,
медленные
и
всегда
грязные
Δεν
είμαι
ποιητής,
μ'
αρέσουν
τα
ταξίδια
Я
не
поэт,
мне
нравятся
путешествия
Να
λιώνουν
στο
χαρτί
το
μυαλό
και
τα
μολύβια
Чтобы
мысли
и
карандаши
таяли
на
бумаге
Στα
ίδια
έχω
μείνει,
το
μυαλό
μου
δε
μ'
αφήνει
Я
остался
на
том
же
месте,
разум
не
дает
мне
покоя
Κι
η
πόλη
που
με
γέννησε
κατάμουτρα
με
φτύνει
И
город,
который
меня
родил,
плюет
мне
в
лицо
Φίλε
πολλοί
μας
μίσησαν,
τόσοι
μας
έβρισαν
Дорогая,
многие
ненавидели
нас,
так
много
людей
нас
ругали
Άλλοι
μας
κέρδισαν,
πολλοί
κεράστηκαν
από
τον
χαρακτήρα
μας
Другие
восхищались
нами,
многие
сорвали
куш
с
нашей
натуры
Δώρα
μοιράστηκαν,
αυτή
είναι
η
μοίρα
μας
Дарили
подарки,
такова
наша
судьба
Άσχετοι
πιάσανε
μεζούρες
και
μας
μετρήσαν
Невежды
мерили
и
судили
нас
Ποτίσαν
τ'
όνειρό
μας,
με
κακία
το
μαγαρίσαν
Они
отравили
нашу
мечту,
злостно
ее
разочаровали
Δε
μας
χώρισαν
όμως,
η
ζωή
μας
ένας
δρόμος
Они
не
разлучили
нас,
наша
жизнь
– это
дорога
Χρόνια
μετά
και
πάλι
εδώ
είμαστε
Годы
спустя,
и
мы
снова
здесь
Και
δε
φοβόμαστε
να
μοιραζόμαστε,
να
ζούμε
И
нам
не
страшно
делиться,
жить
Ζήσε,
για
τελευταία
φορά
το
θυμό
μες
απ'
τα
μάτια
τώρα
σβήσε,
για
τελευταία
φορά
Живи,
в
последний
раз
почувствуй
гнев
в
своих
глазах,
сейчас
гасни,
в
последний
раз
Ζήσε,
για
τελευταία
φορά
το
θυμό
μες
απ'
τα
μάτια
τώρα
σβήσε,
για
τελευταία
φορά
Живи,
в
последний
раз
почувствуй
гнев
в
своих
глазах,
сейчас
гасни,
в
последний
раз
Τα
ρούχα
μου
βραχήκαν
γιατί
ίδρωσα
και
μόχθησα
Моя
одежда
промокла,
потому
что
я
потел
и
трудился
Έκλαψα
και
μάτωσα
ό,τι
έχω,
ό,τι
απόκτησα
Я
плакал
и
истекал
кровью
от
всего,
что
у
меня
было,
всего,
что
я
приобрел
Κανένας
δε
μου
χάρισε,
μονάχος
θα
πεθάνω
Никто
мне
ничего
не
подарил,
я
умру
в
одиночестве
Σε
ένα
από
τα
ταξίδια
που
στα
όνειρά
μου
κάνω
В
одном
из
путешествий,
которые
я
совершаю
во
снах
Τα
χρόνια
μένουν
πίσω
και
τα
δάκρυα
στο
μαντίλι
Годы
остаются
позади,
а
слезы
– на
платке
Η
φλόγα
καίει
ακόμα
στο
δικό
μου
το
καντήλι
Пламя
все
еще
горит
в
моей
лампе
Παρέα
μου
η
πένα
κι
η
καλύτερή
μου
φίλη
Со
мной
перо
и
моя
лучшая
подруга
Κι
όσες
λέξεις
έχουν
βγει
απ'
του
πατέρα
μου
τα
χείλη
И
все
слова,
которые
сошли
с
уст
моего
отца
Περάσαμε
πολλά
μα
δε
βαριέσαι
το
γλεντάμε
Мы
пережили
многое,
но
не
унываем,
хорошо
проводим
время
Έξω
καρδιά
κι
όπου
μας
βγάλει
Откровенно
и
куда
бы
нас
ни
занесло
Ό,τι
κι
αν
δείξει
το
χαρτί
που
θα
τραβήξουμε
απ'
την
τράπουλα
και
πάλι
Что
бы
ни
показала
карта,
которую
мы
вытянем
из
колоды,
это
Αυτό
ταιριάζει
μόνο
σ'
ανθρώπους
μ'
αναζητήσεις
Подходит
только
людям,
которые
ищут
Αν
τολμήσεις
θα
πληγωθείς
μα
θα
κερδίσεις
Если
посмеешь,
ты
будешь
ранен,
но
и
победишь
Πριν
κουραστείς
τα
παρατήσεις
Прежде
чем
устанешь,
ты
сдашься
Δώσε
στην
ζωή
που
έχει
απαιτήσεις
τις
δικές
σου
πεποιθήσεις
χάρισε
Посвяти
себя
жизни,
которая
требует
многого,
отдай
своим
убеждениям
Και
νιώσε
το
άρωμα
της
φύσης
И
почувствуй
аромат
природы
Ζήσε,
για
τελευταία
φορά
το
θυμό
μες
απ'
τα
μάτια
τώρα
σβήσε,
για
τελευταία
φορά
Живи,
в
последний
раз
почувствуй
гнев
в
своих
глазах,
сейчас
гасни,
в
последний
раз
Ζήσε,
για
τελευταία
φορά
το
θυμό
μες
απ'
τα
μάτια
τώρα
σβήσε,
για
τελευταία
φορά
Живи,
в
последний
раз
почувствуй
гнев
в
своих
глазах,
сейчас
гасни,
в
последний
раз
Κι
αναρωτιέμαι
τι
αξία
έχουν
τα
λόγια
και
οι
πράξεις
И
я
думаю,
какая
ценность
слов
и
дел
Αν
δεν
έχεις
δυο
φτερά
στους
αιθέρες
να
πετάξεις
Если
у
тебя
нет
двух
крыльев,
чтобы
летать
в
небе
Αν
σου
λείπουν
δύο
ανάσες
από
γνήσιο
οξυγόνο
Если
тебе
не
хватает
двух
глотков
настоящего
кислорода
Και
τα
βήματά
σου
σβήνει
η
βροχή
πάνω
στον
δρόμο
И
дождь
смывает
твои
шаги
с
дороги
Χρόνο
με
τον
χρόνο
τον
εαυτό
μου
εμψυχώνω
В
свое
время
поддерживаю
себя
Τις
δυνάμεις
και
τους
φίλους
μου
επιτέλους
συγκεντρώνω
Я
собираю
свои
силы
и
своих
друзей
Δεν
νιώθω
πόνο,
δεν
έχω
τύψεις,
νιώθω
θλίψη
Я
не
чувствую
боли,
нет
сожалений,
чувствую
грусть
Για
όλα
αυτά
που
έχουν
φύγει
μακριά
και
μου
'χουν
λείψει
По
поводу
всего,
что
осталось
далеко
и
чего
мне
не
хватает
Πολλές
φορές
τα
λόγια
δεν
αγγίζουνε
κανέναν
Много
раз
слова
не
затрагивают
никого
Άλλες
φορές
πάλι
πληγώνουν,
πονούν
και
στάζουν
αίμα
Иногда
снова
ранят,
болят
и
текут
кровью
Κι
εμένα
με
πονέσανε
και
μ'
άφησαν
σημάδια
И
меня
ранили,
оставили
шрамы
Αξέχαστα
θα
μείνουν
στο
μυαλό
μου
αυτά
τα
βράδια
Незабываемыми
они
останутся
в
моей
памяти,
эти
ночи
Αν
μπορούσες
να
χωρέσεις
στο
μυαλό
μου
Если
бы
ты
мог
поместиться
в
моей
голове
Θα
συναντούσες
μόνο
φίλους
στο
πλευρό
μου
Ты
бы
встретил
только
друзей
рядом
со
мной
Παλιές
αγάπες
που
δεν
έσβησαν
ποτέ
τους
Старые
любви,
которые
никогда
не
гасли
Και
καρδιά
μικρού
παιδιού
αύριο
γίνεται
ενός
έτους
И
сердце
маленького
ребенка
завтра
исполнится
год
Ζήσε,
για
τελευταία
φορά
το
θυμό
μες
απ'
τα
μάτια
τώρα
σβήσε,
για
τελευταία
φορά
Живи,
в
последний
раз
почувствуй
гнев
в
своих
глазах,
сейчас
гасни,
в
последний
раз
Ζήσε,
για
τελευταία
φορά
το
θυμό
μες
απ'
τα
μάτια
τώρα
σβήσε,
για
τελευταία
φορά
Живи,
в
последний
раз
почувствуй
гнев
в
своих
глазах,
сейчас
гасни,
в
последний
раз
Ζήσε,
για
τελευταία
φορά
το
θυμό
μες
απ'
τα
μάτια
τώρα
σβήσε,
για
τελευταία
φορά
Живи,
в
последний
раз
почувствуй
гнев
в
своих
глазах,
сейчас
гасни,
в
последний
раз
Ζήσε,
για
τελευταία
φορά
το
θυμό
μες
απ'
τα
μάτια
τώρα
σβήσε,
για
τελευταία
φορά
Живи,
в
последний
раз
почувствуй
гнев
в
своих
глазах,
сейчас
гасни,
в
последний
раз
Ζήσε,
για
τελευταία
φορά
το
θυμό
μες
απ'
τα
μάτια
τώρα
σβήσε,
για
τελευταία
φορά
Живи,
в
последний
раз
почувствуй
гнев
в
своих
глазах,
сейчас
гасни,
в
последний
раз
Rate the translation
Only registered users can rate translations.
Attention! Feel free to leave feedback.