Derakht - Golnar & Mahan translation in German

Derakht

شاخه سارانت سبز و بلند
روح خاک را در ریشه داری
زردی خورشید آبی آسمون
تو سبزی برگات می کاری
به من بگو
چند تا زمستون
چند تا فصل خشکِ بی آبُ دیدی
آن چنان شوري تو در خود داری
انگار يادي از تاريكی ها نداری
به من بگو تا که باشم ، تک درختی خشک
که سپرده جوونه هاش رو به دست باد
به من بگو ای ریشه دار ، تا کی باشه
خونم تو دشت بی آب و پر از خاک
روزی بودن شاخه هام پر زِ جوانه
من سایه بان بودم بر خواب های رخوت انگیز
من روزی بودم لبریز از امید
امروز فقط تک درختی ام در مسیر باد
قصه بگو از سال های دور
قصه بگو
قصه بگو از سال های دور
بگو از کجا به این هیبت رسیدی
در افق با رنگ آسمون چه طور این همه
زیبایی آفریدی؟!
به من بگو
به من بگو چند تا زمستون
چند تا فصل خشکِ بي آبُ ديدي؟!
آن چنان شوری تو در خود داری
آن چنان شوری تو در خود داری
انگار یادی از تاریکی ها نداری
آیا این خلوتِ جنگله يا سرنوشت
كه شاخه هايت مي لرزند همه در انزوا
اين ازدحام جنگلِ يا سرنوشت
كه شاخه هايت می رقصند، همه سرخوش ، رها
به من بگو ریشه در زمین ، سرو و استوار
کجا نهفته ای ز سرخوشی هایت راه؟!
من روزی بودم لبریز از امید
امروز فقط تک درختی ام در مسیر باد

Derakht

Deine Äste sind grün und hoch
Du trägst die Seele der Erde in deinen Wurzeln
Das Gelb der Sonne, das Blau des Himmels
Pflanzt du in dein grünes Laub
Sag mir
Wie viele Winter
Wie viele trockene, wasserlose Jahreszeiten hast du gesehen?
Du trägst eine solche Leidenschaft in dir
Als hättest du keine Erinnerung an die Dunkelheit
Sag mir, damit ich sein kann, ein trockener Einzelbaum
Der seine jungen Triebe dem Wind anvertraut hat
Sag mir, oh Verwurzelter, wie lange noch
Mein Zuhause in der wasserlosen, staubigen Ebene sein wird
Einst waren meine Äste voller junger Triebe
Ich war Schattenspender für träge Träume
Ich war einst voller Hoffnung
Heute bin ich nur ein einzelner Baum im Wind
Erzähl mir Geschichten aus fernen Jahren
Erzähl mir Geschichten
Erzähl mir Geschichten aus fernen Jahren
Sag mir, wie du zu dieser Gestalt gekommen bist
Wie hast du am Horizont mit der Farbe des Himmels
So viel Schönheit erschaffen?
Sag mir
Sag mir, wie viele Winter
Wie viele trockene, wasserlose Jahreszeiten hast du gesehen?
Du trägst eine solche Leidenschaft in dir
Du trägst eine solche Leidenschaft in dir
Als hättest du keine Erinnerung an die Dunkelheit
Ist es die Einsamkeit des Waldes oder das Schicksal
Dass deine Äste alle in Isolation zittern
Ist es die Dichte des Waldes oder das Schicksal
Dass deine Äste tanzen, alle fröhlich und frei
Sag mir, im Boden Verwurzelter, Zypresse und Standhafter
Wo verbirgt sich der Weg deiner Freude?
Ich war einst voller Hoffnung
Heute bin ich nur ein einzelner Baum im Wind