Lyrics and translation Grigoris Bithikotsis feat. Manolis Hiotis - Drapetsona - Remastered

Drapetsona - Remastered

Μ' αίμα χτισμένο, κάθε πέτρα και καημός
κάθε καρφί του πίκρα και λυγμός
Μα όταν γυρίζαμε το βράδυ απ' τη δουλειά
εγώ και εκείνη όνειρα, φιλιά

Το 'δερνε αγέρας κι η βροχή
μα ήταν λιμάνι κι αγκαλιά και γλυκιά απαντοχή
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε ψυχή.

Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί

Ένα κρεβάτι και μια κούνια στη γωνιά
στην τρύπια στέγη του άστρα και πουλιά
Κάθε του πόρτα ιδρώτας κι αναστεναγμός
κάθε παράθυρό του κι ουρανός

Κι όταν ερχόταν η βραδιά
μες στο στενό σοκάκι ξεφαντώναν τα παιδιά
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε καρδιά

Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί

Drapetsona - Remastered

Every stone is built with blood, every sigh
every nail is bitterness and sob
But when we returned from work in the evening,
me and her, dreams, kisses

The wind and rain beat against it
but it was a safe haven, an embrace, and a sweet welcome
Ah, our little home, it too had a soul.

Take our wreath, take our geranium
in Drapetsona, we have no life anymore
Hold my hand and let's go, my darling
we will live, even if we are poor

A bed and a cradle in the corner
in its leaky roof, stars and birds
Every door is sweat and groan
every window is heaven

And when evening came
the narrow streets were filled with the laughter of playing children
Ah, our little home, it too had a heart

Take our wreath, take our geranium
in Drapetsona, we have no life anymore
Hold my hand and let's go, my darling
we will live, even if we are poor