Lyrics and translation Grigoris Bithikotsis - Savvatovrado Stin Kesariani

Savvatovrado Stin Kesariani

Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει
σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά
κάθε απομεσήμερο στο παλιό μας στέκι
πίσω απ′ το μαγέρικο του Ντελη βοριά

Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο
κι όλα μοιάζαν ουρανός και γλυκό γλυκό ψωμί

Γνώριζες τα βήματα ξέκρινα τους ήχους
και φωτιές ανάβαμε με σβηστή φωνή
τις βραδιές συνθήματα γράφαμε στους τοίχους
πέφταμε φωνάζοντας κάτω οι Γερμανοί

Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο
κι όλα μοιάζαν ουρανός και πικρό πικρό ψωμί

Τάχα τι να ζήλεψαν στα χλωρά σου μάτια
που γιομαν τ' απόβραδο γλύκα πρωινή
ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθιά σου μάτια
κάποιο Σαββατόβραδο στην Καισαριανή

Κι όλα γίναν κεραυνός πελαγίσια αρμύρα
κι όλα γίναν κεραυνός και πικρό πικρό ψωμί

Субботний вечер в Кесариани

Полдень словно застывал,
Как старая машина на подъеме,
Каждый полдень в нашем старом местечке,
За харчевней Деливориа.

И всё казалось небом и домашним хлебом,
И всё казалось небом и сладким, сладким хлебом.

Я узнавал твои шаги, различал звуки,
И мы разжигали костры приглушенным голосом.
Ночами писали лозунги на стенах,
Кричали, падая: "Долой немцев!".

И всё казалось небом и домашним хлебом,
И всё казалось небом и горьким, горьким хлебом.

Что же им позавидовалось в твоих зеленых глазах,
Которые вечером наполнялись утренней сладостью?
Они пришли и овладели твоими глубокими глазами,
Одним субботним вечером в Кесариани.

И всё стало молнией, морской солью,
И всё стало молнией и горьким, горьким хлебом.