Lyrics and translation Güvenç Dağüstün - Evde Yoklar

Evde Yoklar

Durmadan avuçlarım terliyor
İnildiyor ardımdan girdiğim çıktığım kapılar
Trenim geçikmeli, yüreğim bungun
Bir bir uzaklaşıyor sevdiğim insanlar
Ne zaman bir dosta gitsem
Evde yoklar

Dolanıp duruyorum ortalıkta
Kedim hımbıl yaprak döküyor çiçeğim
Rakım bir türlü beyazlaşmıyor
Anahtarım güç dönüyor kilidinde
Nemli aldığım sigaralar
Ne zaman bir dosta gitsem
Evde yoklar

Kimi zaman çocuğum
Bir müzik kutusu başucumda
Ve ayımın gözleri saydam
Kimi zaman gardayım
Yanımda bavulum, yılgın ve ihtiyar
Ne zaman bir dosta gitsem
Evde yoklar

Bekliyorum bir kapının önünde
Cebimde yazılmamış bir mektupla
Bana karşı ben vardım
Çaldığım kapıların ardında

Ben açtım, ben girdim
Selamlaştık ilk defa

Дома никого нет

Мои ладони постоянно потеют,
Двери, в которые я вхожу и выхожу, хлопают за мной.
Мой поезд опаздывает, мое сердце разбито.
Любимые люди один за другим отдаляются от меня.
Когда я иду к другу,
Дома никого нет.

Я брожу без цели,
Мой кот хандрит, мой цветок роняет листья.
Моя ракия никак не белеет,
Мой ключ с трудом поворачивается в замке.
Сигареты, которые я достаю, влажные.
Когда я иду к другу,
Дома никого нет.

Иногда я ребенок,
Музыкальная шкатулка у моей изголовья,
И глаза моей луны прозрачны.
Иногда я на страже,
С чемоданом рядом, усталый и старый.
Когда я иду к другу,
Дома никого нет.

Я жду перед дверью,
С ненаписанным письмом в кармане.
Напротив меня был я сам,
За дверями, в которые я стучал.

Я открыл, я вошел,
Мы поздоровались впервые.