Esi Me Xeris Pio Poli - Φίλιππος Πλιάτσικας , Χάρις Αλεξίου translation in German

Esi Me Xeris Pio Poli

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ' όλους στη ζωή μου,
τα μαγικά ταξίδια μου τα έκανες κι εσύ.
Όταν η νύχτα μ' έστελνε στα στέκια της ερήμου
για σένα ήταν πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις.
Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ απ' όλους στη ζωή μου,
για σένα είναι πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις.

Κι απόψε μες την έρημη την πόλη
που με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σου
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χορέψω στ' όνομά σου.

Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
μα όταν μαζί σου περπατώ στα έρημα στενά της
στο πέλαγος της μοναξιάς μου γίνεσαι νησί.
Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ.

Κι απόψε μες την έρημη την πόλη
που με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σου
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χορέψω στ' όνομά σου.

Du kennst mich besser

Du kennst mich besser, als alle in meinem Leben,
die magischen Reisen unternahm ich mit dir.
Wenn die Nacht mich in einsame Kneipen entsandte,
war es für dich stets einfach, mich zu finden.
Ich sage, du kennst mich besser als alle in meinem Leben,
für dich ist es stets einfach, mich zu finden.

Und heute Nacht in der verlassenen Stadt,
wo du mich wiederfandest, nimm mich zu dir.
Versteck mich in deinem Mantel, mach mich zu deinem Leib,
bis an den Rand deines Verstandes, bis an deines Himmels Rand.
Wickle mich in deinen Schal wie ein Kind, wie deinen Engel,
damit ich mich in deinem Duft verliere, auf deinen Namen tanze.

Die Stadt spielt hart mit ihren erwachsenen Kindern,
fehlt deine andere Hälfte, bist auch du nur halb.
Doch wenn mit dir ich durch ihre einsamen Gassen geh',
wirst du zur Insel im Ozean meiner Einsamkeit.
Die Stadt spielt hart mit ihren erwachsenen Kindern,
fehlt deine andere Hälfte, bist auch du nur halb.

Und heute Nacht in der verlassenen Stadt,
wo du mich wiederfandest, nimm mich zu dir.
Versteck mich in deinem Mantel, mach mich zu deinem Leib,
bis an den Rand deines Verstandes, bis an deines Himmels Rand.
Wickle mich in deinen Schal wie ein Kind, wie deinen Engel,
damit ich mich in deinem Duft verliere, auf deinen Namen tanze.