Lyrics and translation Herman Van Veen - Kraanvogels

Kraanvogels

Soms denk ik wel dat de soldaten
Die in de oorlogen gevallen zijn
Niet onder witte kruisen zijn begraven
Maar dat zij kraanvogels geworden zijn
Ze roepen ons uit lang voorbije tijden
Hun hese stemmen roepen in hun vlucht
′T Is misschien daarom dat wij zo dikwijls kijken
Diep in gedachten naar de avondlucht
Daar, in de laatste lichtglans van de schemer
Gaat een vermoeide vogeltrek voorbij
Ik zie een lege plaats in hun geleed'ren
Misschien is dat de plek bestemd voor mij
Als ik met hen de hemel zal bevolken
Voorbijtrek in het schemerend verschiet
Dan zie ik jullie uit de verre wolken
Dan roep ik jullie, die ik achterliet
Soms, soms denk ik wel dat de soldaten
Die in de oorlogen gevallen zijn
Niet onder witte kruisen zijn begraven
Maar dat zij kraanvogels geworden zijn
Ze roepen ons uit lang voorbije tijden
Hun hese stemmen roepen in hun vlucht
′T Is misschien daarom dat wij zo dikwijls kijken
Diep in gedachten naar de trieste lucht

Журавли

Иногда я думаю, что солдаты,
Что пали в войнах,
Не под белыми крестами погребены,
А стали журавлями.
Они зовут нас из давно минувших времен,
Их хриплые голоса зовут в полете.
Может быть, поэтому мы так часто смотрим,
Погруженные в мысли, в вечернее небо.
Там, в последних отблесках сумерек,
Пролетает усталая стая.
Я вижу пустое место в их рядах,
Может быть, это место предназначено для меня.
Когда я буду с ними населять небеса,
Пролетая в сумеречной дали,
Тогда я увижу тебя из далеких облаков,
Тогда я позову тебя, моя любимая, которую я оставил.
Иногда, иногда я думаю, что солдаты,
Что пали в войнах,
Не под белыми крестами погребены,
А стали журавлями.
Они зовут нас из давно минувших времен,
Их хриплые голоса зовут в полете.
Может быть, поэтому мы так часто смотрим,
Погруженные в мысли, в печальное небо.