Lyrics and translation Herman Van Veen - Lucas

Toen Lucas negen jaar werd
Vroeg hij aan zijn ouders:
"Waarom ben ik geboren zoals ik ben?"
Vader verslikte zich in zijn koffie,
Moeder stopte met het lezen van haar boek
"Luister, Lucas", zei zijn moeder
Papa en mama gingen eens naar een grote tuin
Vol bloemen
Alle soorten groeiden daar
Teveel om op te noemen
Bloesems van de schoonheid
Viooltjes voor de trouw
Koninklijke anjers
De roos van Ik-hou-van-jou.
Plots zagen we een bloempje
Helemaal achter in de hoek
We zochten op hoe 't heette
Maar 't stond in geen enkel boek
Het groeide tussen de stenen
Naast een grote houten ton
Zo kreeg het weinig water
En zag ook nauwelijks zon
"En toen?", vroeg Lucas
'"Weten jullie het wel zeker?"
Vroegen mannen bij de poort
"Deze bloem vraagt heel veel aandacht
Het is een kwetsbaar soort"
Maar we wisten het echt zeker
Deze bloem die wilden wij
Wij zullen heel goed voor hem zorgen
En Lucas
Die bloem
Dat ben jij
Lucas
Lucas

Когда Лукасу исполнилось девять.
Он спросил своих родителей:
"Почему я родился таким, какой я есть?"
Отец подавился кофе.
Мама перестала читать свою книгу.
"Послушай, Лукас", - сказала его мать.
Однажды мама и папа пошли в большой сад.
Полный цветов.
Там росли все виды.
Слишком много, чтобы упоминать.
Цветы красоты.
Фиалки на свадьбу.
Королевские гвоздики.
Роза любви-тебя.
Внезапно мы увидели цветок.
Все пути назад в угол.
Мы посмотрели, как это называется .
Но этого не было ни в одной книге.
Она росла между камнями.
Рядом с большой деревянной бочкой.
Так что воды было мало.
И едва увидел солнце.
"А потом?" - спросил Лукас.
"Ты уверен?"
Спросили мужчин у ворот.
"Этот цветок требует много внимания.
Это уязвимый вид".
Но мы были действительно уверены.
Этот цветок, который мы хотели.
Мы позаботимся о нем очень хорошо.
И Лукас.
Этот цветок ...
Это ты.
Лукас
Лукас.