Lyrics and translation Herman Van Veen - Zing

Zing

Op een avond om een uur of halluf elf
Liep ik wat te wandelen met mezelf
En de mensen van een nette nieuwe wijk
Zag ik zitten huis aan huis
Aan huis aan huis te kijk
Uitgeteld en uitgezakt en uitgepraat
En ik dacht: als nu de wereld eens vergaat
Is er niemand die het in de gaten heeft
Want ze zitten aan de beeldbuis vastgekleefd
De televisie staat nog aan
Maar de wereld is vergaan
Nu is het hier een poppenkraam
Met dooien achter het raam
Op een avond komt ons hele volkje om
Niet door kwik of door vergif of door de bom
Maar door een slaapdrank die een vreemde mogendheid
Over de beeldbuis en het avondblad verspreidt
Er is een dronk vol pessimisme in de maak
Opportunisme daaraan toegevoegd naar smaak
En wat cynisme, ja, een korreltje of drie
En wat racisme na een borreltje of drie
En als de wereld is vergaan
Dan blijft de televisie aan
Dan is het hier een poppenkraam
Met dooien achter het raam
Iedere woning is opeens een glazen kist
Waar men het leven en de liefde niet meer mist
Waar men geen plaat beluistert en geen boek meer leest
Waar slechts gemompeld wordt: ik ben al geweest
Daar is geen mens meer die nog ooit de straat opging
Daar is geen vreugde meer en geen bewondering
Daar is geen hartstocht meer en zelfs niet eens meer angst
Daar hangt het spreekwoord: dood zijn duurt het langst
En als de wereld is vergaan
Dan blijft de televisie aan
Dan is het hier een poppenkraam
Met dooien achter het raam
En als de wereld is vergaan
Dan blijft de televisie aan
Dan is het hier een poppenkraam
Met dooien achter het raam

Song

One evening around half-past ten
I was strolling around, just me and then
And the people from a posh new estate
I saw sitting house by house
House by house on show
Exhausted and slumped and talked out
And I thought: what if the world were to end right now
Would anyone even notice
Because they're glued to the TV screen
The TV's still on
But the world has ended
Now it's a puppet show here
With the dead behind the window
One evening our whole nation will perish
Not by mercury or poison or by the bomb
But by a sleeping potion that a strange power
Distributes through the TV and the evening paper
There's a brew of pessimism in the making
Opportunism added to taste
And some cynicism, yes, a grain or three
And some racism after a drink or three
And when the world has ended
Then the TV will still be on
Then it's a puppet show here
With the dead behind the window
Every house is suddenly a glass coffin
Where life and love are no longer missed
Where no record is listened to and no book is read
Where only these words are mumbled: I've been there
There is no longer a human being who has ever gone out into the street
There is no more joy and no more admiration
There is no more passion and not even fear anymore
There hangs the proverb: being dead lasts the longest
And when the world has ended
Then the TV will still be on
Then it's a puppet show here
With the dead behind the window
And when the world has ended
Then the TV will still be on
Then it's a puppet show here
With the dead behind the window