Lyrics and translation Hichkas - Dastasho Mosht Karde

Dastasho Mosht Karde

دستاشو مشت کرده
دستاشو مشت کرده
همه ی دار و ندار رو بردن، یه کویر مونده فقط و لب تشنه
همه ی آرزوهاشو کشتن ولی جنازه ای تحویل نگرفته
حتی بدون تحریما هم خوشبختی اصلاً لمس نمیشه
انگار وطنش مستعمره س، پشیزی واسه ملت خرج نمیشه
صبح و شب سگ دو می زنه، آخر ماه باید قرض بگیره
تو خیابون واستاده که یه جوری حقشو پس بگیره
اینا شهروند نمی خوان، برده می خوان
از تو سلول صدا ضجه میاد و
می خواد چند دهه قتل و غارت تموم شه
چندین ساله اشکش رو درآوردن و دیگه اشکی واسه گاز اشک آور نمونده
تبعیض داره بیداد می کنه و میگن تو حق مردم اجحافی نی
همه رانتی
تو داشتن تخصص اصراری نی
همه ی کشور رو قفس کشیدن و میگن اینجا هیشکی زندانی نی
همه رو لخت کردن و می گن این پوشش چرا اسلامی نی؟
داد میزنه
کی این جنایتو از یاد میبره؟
داره جون به لب رسیده رو فریاد میزنه
ما همه با هم هستیم
دستاشو مشت کرده
دستاشو مشت کرده
این کوچه ها رو سال هاست با خون شستن ولی تعداد تلفات کمه مثکه
همه ی آرزوهاشو کشتن ولی جنازه ای تحویل نگرفته
دیده پول نفت کم بیارن، گودیِ زیر چشا حفر میشه
بد و بدتری نی، همه آشغالن و یکی داره خدا فرض میشه
هیچ تصمیمی با خودش نی، از لباس تنش
بگیر تا اینکه پول مملکتش داره کجا خرج میشه
میگن حریم شخصی ولی گلوله میاد تو خونه و از شیشه رد میشه
مملکتو به خون کشیدن و خبر کشته شده های یه جا دیگه پخش میشه
لاله ها زیر پوتین له میشن و پیرهن خونی زیر پای آقازاده فرش میشه
آتیشایی که تو منطقه به پا کردن از تکلیف مردم روشن ترن
دلایی که سرد شدن از جسدای توی سردخونه خنک ترن
مظلوما هی کشته میشن، همه ی ۱۲ ماه محرمن
صدا ترکیدن بغض میاد و میگن این اشرار مسلحن
داد میزنه
کی این جنایتو از یاد میبره؟
داره جون به لب رسیده رو فریاد میزنه
ما همه با هم هستیم
دستاشو مشت کرده
دستاشو مشت کرده
خیلیا حبس شدن و مردن، این پایان نی، هنو نرسیدیم ته قصه
همه ی آرزوهاشو کشتن ولی جنازه ای تحویل نگرفته
همه ی اعتراضا جرمن
تو خیابون صدا شعار اومد و مردم شدن دشمن
همه ی منابع طبیعی رو استخراج کردن و خوردن
فقط جنازه های روی زمین مونده که معدن سربن
مامور لوله رو میگیره بالا، زخمیا هدفش
اون میره کمک با اینکه گلوله ها میان طرفش
دیگه هیچی واسه ی از دست دادن نداره
فقط انسانیته و شرفش
میریزن تو بیمارستانا و مجروحین رو از رو تخت میدزدن
همینجوریش هم واسه نداشتن پول درمان میمردن
همه رو قتل عام میکنن پشت درهایی که قفل میمونن
فکر می کنن شهیدای گمنام همیشه گم میمونن
اینا جون آدمیزادو مفت میدونن
حتی بی خداها به اجبار آیه ی یأس و با صوت میخونن
داد میزنه
کی این جنایتو از یاد میبره؟
داره جون به لب رسیده رو فریاد میزنه
ما همه با هم هستیم
داد میزنه
کی این جنایتو از یاد میبره؟

Сжал кулаки

Сжал кулаки
Сжал кулаки
Всё, что у нас было, забрали, осталась только пустыня и жажда
Все мечты убили, но тело не выдали
Даже без санкций счастья не видать
Будто моя родина – колония, ни гроша на народ не тратят
С утра до ночи пашет, а в конце месяца приходится занимать
Стоит на улице, пытаясь вернуть себе свое по праву
Им не нужны граждане, им нужны рабы
Из камеры доносятся рыдания
Он хочет, чтобы десятилетиям убийств и грабежей пришел конец
Годами выжимали из него слезы, и теперь от слезоточивого газа слез уже не осталось
Дискриминация процветает, а они говорят, что ущемления прав народа нет
Все по блату
Наличие специальности не обязательно
Всю страну превратили в клетку, а говорят, что здесь никто не в тюрьме
Всех раздели и спрашивают, почему эта одежда не соответствует исламу?
Он кричит
Кто забудет это преступление?
Он кричит, находясь на грани
Мы все вместе
Сжал кулаки
Сжал кулаки
Эти улицы годами мыли кровью, но, похоже, число жертв невелико
Все мечты убили, но тело не выдали
Видит, как кончается нефть, тени под глазами становятся глубже
Нет худа без добра, все подонки, а один из них возомнил себя богом
Никакого решения не принимает сам, от одежды на себе
До того, куда тратятся деньги страны
Говорят о неприкосновенности частной жизни, а пули влетают в дом, пробивая стекла
Утопили страну в крови, а новости о погибших транслируют из других мест
Тюльпаны топчут сапогами, а окровавленные рубашки становятся ковром под ногами "золотой молодежи"
Огонь, который они разжигают в регионе, яснее, чем обязанности народа
Сердца, которые остыли, холоднее тел в морге
Угнетенные продолжают гибнуть, все 12 месяцев – Мухаррам
Слышен треск сдерживаемых рыданий, а они говорят, что это вооруженные бандиты
Он кричит
Кто забудет это преступление?
Он кричит, находясь на грани
Мы все вместе
Сжал кулаки
Сжал кулаки
Многие были заключены в тюрьму и умерли, это не конец, мы еще не дошли до конца истории
Все мечты убили, но тело не выдали
Все протесты подавлены
На улицах раздались лозунги, и народ стал врагом
Все природные ресурсы добыли и проели
Остались только трупы на земле, которые стали свинцовым рудником
Офицер поднимает дуло, раненые – его цель
Он идет на помощь, хотя пули летят в его сторону
Ему больше нечего терять
Только человечность и честь
Врываются в больницы и похищают раненых с коек
И без того они умирали из-за отсутствия денег на лечение
Всех убивают за дверями, которые остаются запертыми
Думают, что неизвестные солдаты останутся неизвестными навсегда
Они считают человеческую жизнь ничтожной
Даже атеисты вынуждены читать аят отчаяния вслух
Он кричит
Кто забудет это преступление?
Он кричит, находясь на грани
Мы все вместе
Он кричит
Кто забудет это преступление?