Lyrics and translation Hidra - Ressam

Ressam

Kağıdı kopart yarana bas, bu yaradır özüne sadık olan
Hiç bi'şeyim yok, bir paket sigara bir de dağınık odam
Sesim kurtarır mı seni şu günah kaplı sabıkadan?
Hayat sigara gibi yanarken ömrüm saman kağıdı kadar

Bekledikçe can yakar bu, adına zaman denebilir
Ve sevemeyen bi' adam nasıl bi' kadına zarar verebilir
Bi' boşluk doğurdum fakat adına karar veremedim
Hayallerim basit fakat sapına kadar gene benim

Ders, sıkınti, stres, hepsi nargilemde dumandı
Sonra fazla bunaldım tetikte mide bulantim
Küçüktük biz hayatın hep oynadığı bir kumardık
Yine de gülerdik ve hepimiz sanki Kemal Sunal'dık

Bu suskunluk eseri şarkilar bu duman sesiyle
Hep birleşirken anlaşamam hiç bir Cumartesiyle
Uyanmak zor olmuyor aslinda su darbesiyle
Peki bu sesin yankılarına hangi duvar vesile

Baslamışken ölümler bu takvimlere karışmaya
Tek bi' cümle duyuyordum, bu sancı geçer alış dayan
Ben de çocukken basladım hayatla küsüp barışmaya
Yani ben de sizler gibiyim, zeki ama çalışmayan

Birleşince ölüm doğuyor nefretim kederlerimle
Her nedense aynı benim cennetim cehennemimle
Acı ve pişmanlık genelde cinnetin bedellerinde
Alın bütün şarkılarımı dinletin bedenlerinde

Sonbahar ve ayın dokuzu, bir tarafta kitap kokusu
Cümleleri bozuk ve çok uzun, istiyordum o gelip okusun
Hep aklımda o tenin dokusu, terk edilmiş otelin konusu
Geçmişim bu, sen de o musun, al öyleyse kucak dolusu küfür

Benim şafaklarıma düşmeyen bi' ses gibisin
Bilemem elli beş senelik radyolardan eski misin?
Şans denen inatçı ressam çizmiyordu resmimizi
Benim işim ölümle be aşk sen sadece esprisin

Painter

Rip the paper, press it to your wound, this wound is loyal to itself
I have nothing, a pack of cigarettes and a messy room
Can my voice save you from this sinful past?
Life burns like a cigarette while my life is as thin as paper

Waiting and waiting it can burn, you can call it time
And how can a man who can't love harm a woman?
I gave birth to a void but couldn't name it
My dreams are simple but they are mine

Lessons, stress, anxiety, it was all smoke in my hookah
Then I got too overwhelmed, my nausea was triggered
We were kids, life was a game we played
Yet we laughed and we were all like Kemal Sunal

This silence is the work of songs with this smoky voice
Always coming together, I can't get along with any Saturday
Waking up isn't hard with this splash of water
So which wall is responsible for the echoes of this voice?

When deaths started to get mixed up in these calendars
I kept hearing one sentence, this pain will pass, bear it, get used to it
I also started to fall out with life when I was a child
So I'm like you, smart but don't work

When they come together, death is born with my hatred and sorrows
For some reason, my heaven is the same as my hell
Pain and regret are usually the prices of madness
Take all my songs, make them listen to your bodies

Autumn and the ninth of the month, the smell of books on one side
The sentences are broken and too long, I wanted her to come and read it
Her skin is always on my mind, the subject of an abandoned hotel
This is my past, are you it too? Then take a lap full of curses

You're like a voice that doesn't reach my dawns
I wonder if you're old, older than the fifty-five year old radios?
The stubborn painter called chance didn't paint our picture
My job is with death, love, you're just a joke