OD - Hiphopologist translation in German

OD

(امشب از باده خرابم کن و بگذار بمیرم)
(غرق دریای شرابم کن و بگذار بمیرم)
(قصه ی عشق برای من دیوانه چه خوانی)
(بس کن افسانه و خوابم کن و بگذار بمیرم)
(کا، کا، کاگان)

من این جام وسط حصارا
هر بار تو دعوا گفتم به بابا
این همه سال خوندم درس
تهش شدم رپکن پس کس خوار کتابا
این آدما از من چی میخوان؟
یه منطقی، عاقل، شیمیدان
بابا شرمنده ام ولی نمیگام
چیزی که آدما میخوانو نمیخوام
زندگی برا من فقط یه حبابه
راه رفتن وسط این همه زباله
هر بار به هر کسی دادم قدرت
فقط خواست روحمو بکنه مچاله
بابا من عاشق راه رفتنم
لفظای کسشر توی دفترم
هی نوشتمشون، هی خط زدم
هی بچه اومد، هی خط زدم
از پول تو جیبی ای که بهم میدادی
واسه دافم میخریدم اورژانسی
چشمام قرمز توی pool پارتی
میفهمیدی میخواستی تو روم وایسی
بابا بچه ام خوشگله nasty
پسرت معروفه به بد مستی
عیدی پنج سال پیشتم دارم
انقدر توش shake شده میده بوی سبزی
بابا گرون شد قیمت دراگا
حتی شات مشروبای توی کلابا
این همه سال خوندم درس
تهش شدم رپکن پس کس خوار کتابا
از وقتی که جوش میزد صورت
تا هر آشغالی که شب می رفت تو رگ
تو مدرسه بودم یک ولی معلما از من بدشون میومد
گفتن رپفا شده خونه ات
دونه دونه بچه ها در اومدن تو زرد
تو رپ فارسی شدم یک
ولی گنده ها از من بدشون میومد
مامان دوست داشت بسازم دارو
ولی زد خشتکم خیابونو جارو
هوا سرد بود، می بارید بارون
همه منتظر بودن بزنم زانو
انداختم وسط یه قایق سوراخو
تنهام گذاشتن بدون پارو
ما بودیم دو تا داداش
ولی تو خونه مون از من بدشون میومد
آدما از من بدشون میومد
میخواستن ببینن تو چشام ترسو
با خونم ساختم مسیرمو
دی ان ای هام دارن کد جنگو
من کشتم اون آدم قبلیو
چیزی که ساختم نمیشه تسلیم
پیمد داشت میبارید برف
همه از شاه میخواستن بگیره تصمیم
بکشم لشکر یا بمونم خونه
شوالیه دیگه نمیاد خونه
گرگا تو جنگل میکشن زوزه
به بچه گفتم این آخرین بوسه
هنوز یه کمش مونده تو قلبم
مثل اون وقتا که روپوشم تنمه
چیزی که ازم میخواستن بشم
فرق داره با چیزی که الان هستم
یادم هست اون چیزی که بودمو
که تو سیاهی گم نکنم نورمو
کس خوار fake، من میمونم خودم
مهم نیستش کسی نداره دوستم
میزنن نامردی میکنن ترویج
ترکم کنید حتی خونه هم نیست
این دنیا زیاد نداشت دوستم
شاید محبوب شم تو زندگی بعدی

OD

(Mach mich heute Nacht mit Wein trunken und lass mich sterben)
(Ertränk mich im Meer des Weins und lass mich sterben)
(Was liest du dem Wahnsinnigen von Liebesgeschichten?)
(Hör auf mit dem Märchen und mach mich schläfrig, lass mich sterben)
(Ka, Ka, Kagan)

Ich, dieser Becher mitten im Käfig
Jedes Mal, wenn du Streit gesagt hast, zu Papa
So viele Jahre lernte ich Bücher
Am Ende rappe ich, verachtet von Büchern, durch
Was wollen die Leute von mir?
Ein Logiker, Vernünftiger, Chemiker
Papa, es tut mir leid, aber ich erfüll's nicht
Was die Leute wollen, will ich nicht
Das Leben ist für mich nur eine Seifenblase
Gehen in all diesem Müll
Ich gab jedem Macht, jedes Mal
Sie wollten nur meine Seele zerquetschen
Papa, ich liebe es zu gehen
Dreckszeilen in meinem Heft
Schrieb sie immer, strich sie immer durch
Kam ein Kind immer, strich ich es durch
Von dem Taschengeld, das du mir gegeben hast
Kaufte ich meiner Freundin dringend Ersatzteile
Augen rot im Pool bei der Party
Verstündest du es, würdest du mir auflauern
Papa, dein Junge ist schön und ungezogen
Dein Sohn ist berüchtigt für schlechten Rausch
Hab noch mein Neujahrsgeld von vor fünf Jahren
So durchgeschüttelt, stinkt es nach Gras
Papa, teurer wurde der Stoff
Sogar die Shots in den Clubs
So viele Jahre lernte ich Bücher
Am Ende rappe ich, verachtet von Büchern, durch
Seit Pickel mein Gesicht bedeckten
Bis jeden Mist, der nachts in die Vene ging
Ich war in der Schule ein Prinz, doch Lehrer hassten mich
Sie sagten, Rap ist in dein Haus eingezogen
Einer nach dem anderen färbten die Kinder sich gelb
Im persischen Rap wurde ich eins
Doch die Großen hassten mich
Mama wollte, dass ich Medizin mache
Doch Straßen schlugen mir die Füße blutig
Luft war kalt, Regen prasselte
Alle warteten, dass ich in die Knie geh'
Setzte mich in ein Lochboot
Lassen mich allein zurück ohne Paddel
Wir, wir waren zwei Brüder
Doch zuhause hasste man mich
Die Leute, sie hassten mich
Wollten Angst in meinen Augen sehn
Baute meinen Weg mit Blut
Meine DNA trägt Kriegercode
Ich tötete den alten Menschen in mir
Was ich baute, lässt sich nicht besiegen
Schnee fiel schwer auf das Fahnenfeld
Alle wollten, dass der König entscheidet
Soll ich Armee schlagen oder daheim bleiben?
Ächzt der Ritter nicht mehr, komme ich heim
Wölfe heulen im Wald
Sag dem Kind, das ist der letzte Kuss
Ein Stück davon bleibt noch in meinem Herzen
Wie damals, als mein Kittel an mir klebt
Was sie wollten, dass ich werde
Ist anders als das, was jetzt ich bin
Ich erinnere mich an den, der ich war
Dass ich im Dunkeln nicht mein Licht verlier'
Veracht die Falschen, bleib ich selbst
Egal, dass niemand Freund mir ist
Sie treten ungerecht, die Feigheit fördern sie
Verlasst mich, sogar zuhause wartet kein Heim
Diese Welt hatte wenig Faszinierendes für mich
Vielleicht werd' ich im nächsten Leben beliebt